ریاضت است؛ یعنی آنها را رها کردند تا با انجام اعمال صالح خود را تربیت و آماده بهشت کنند.
"و رویة الارتیاد"، "رویة" به معنای فکر کردن است، "الارتیاد" به معنای طلب است. این جمله عطف به "مضمار الجیاد" است و اصل عبارت به این صورت است: "خلوا لمضمار الجیاد، و لرویة الارتیاد"، جمله بعد هم عطف به همین جمله و در اصل چنین است "و لاناة المقتبس المرتاد فی مدة الاجل، و فی مضطرب المهل" یعنی آنها را رها کردند برای آمادگی و برای این که بروند فکر کنند و با فکر و اندیشه حق را دریابند؛ "و لاناة المقتبس المرتاد"، "اناة" به معنای تأنی است، "مقتبس" از ماده "قبس" است و کسی را میگویند که شعله آتش یا چراغی در دست داشته باشد، "المرتاد" به معنای طالب حق است. "فی مدة الاجل" یعنی در مدت عمر "و مضطرب المهل" و در آن زمان رفت و آمد و حرکتی که با مهلت است.
به طور خلاصه معنای جمله چنین است که: خداوند شما را رها کرده تا خود را مهیا کنید و از راه فکر و طلب اندیشه به حق برسید، و برای این که چراغی (دلیل) بردارید و در طول مدت عمر با تأنی و صبر و حوصله و در آن مهلت مضطرب و دارای تحولات با حرکت به حق و حقیقت برسید.
.jpg)
