آیت‌الله منتظری

مثقال ذرة شرا یره)سوره زلزال، آیات 7 و 8، این کلام خداست که هر کسی جزای اعمال نیک و بد خود را می‎بیند. "جزاء" در عبارت حضرت امیر(ع) مصدر و مفعول مطلقی است که از غیر فعل خود آمده است، یعنی جزا داده می‎شوند جزا دادنی.

"و ممیزون حسابا" روز قیامت هر کسی در مقام حساب جدا می‎شود؛ یعنی خوب و بد از یکدیگر تمیز داده می‎شوند، هر کسی یک حسابی برای خودش دارد، نامه عملها جداست و اعمال هر کسی جداگانه برای خودش ثبت و ضبط شده است.

مهلت ارزشمند عمر برای طلب حقیقت

"قد امهلوا فی طلب المخرج، و هدوا سبیل المنهج، و عمروا مهل المستعتب، و کشف عنهم سدف الریب"

(برای رهایی از گمراهی مهلت داده شده اند، و به راه راست هدایت گردیده اند، و مانند فرصتی که برای طلب خشنودی به کسی می‎دهند به آنها نیز فرصت داده اند، و تاریکی های شک و شبهه ها از آنها برداشته شده است.)

"مخرج" محل خروج است و مقصود از آن در اینجا طلب راه فرار است؛ حضرت فرموده اند: چنین نیست که بدون جهت و بدون دلیل خواسته باشند این مردم را به جهنم ببرند، بلکه "قد امهلوا فی طلب المخرج" قبلا به اینها مهلت فرار داده اند، "و هدوا سبیل المنهج" و آنها را به راه راست و حق هدایت کرده اند؛ به وسیله کتابهای آسمانی، به وسیله انبیاء و اولیاء، و به وسیله علما و بزرگان دینی مردم را هدایت کرده و با هدایت به آنها راه فرار از جهنم را آموخته اند.

"و عمروا مهل المستعتب" و بر اثر طولانی شدن عمر به آنها مهلت زیاد داده شد