خطبه 49 (درس 88)
و من کلام له (ع):
"الحمد لله الذی بطن خفیات الامور، و دلت علیه اعلام الظهور، و امتنع علی عین البصیر، فلا عین من لم یره تنکره، و لا قلب من أثبته یبصره، سبق فی العلو فلا شئ اعلی منه، و قرب فی الدنو فلاشئ اقرب منه، فلا استعلاؤه باعده عن شئ من خلقه، و لا قربه ساواهم فی المکان به، لم یطلع العقول علی تحدید صفته، و لم یحجبها عن واجب معرفته، فهو الذی تشهد له اعلام الوجود، علی اقرار قلب ذی الجحود، تعالی الله عما یقول المشبهون به، و الجاحدون له علوا کبیرا"
موضوع بحث درسهایی از نهج البلاغه بود، خطبه چهل و نهم از نهج البلاغه عبده است.
اهمیت فلسفه در فهم معارف
حضرت امیرالمؤمنین (ع) در این خطبه وجود خدا، صفات او و کیفیت شناخت خدا را مطرح فرموده، و مسائل این خطبه تا حدود زیادی مربوط به مسائل فلسفی است که متأسفانه آقایان هم کمتر به سراغ فلسفه میروند، در صورتی که فهمیدن بسیاری از کلمات حضرت امیرالمؤمنین (ع) مخصوصا خطبه اول و خطبه اشباح - که از نسخه عبده خطبه نود و یکم است - بدون دانستن فلسفه ممکن نیست و