"رمی غرضا، و احرز عوضا، کابر هواه، و کذب مناه، جعل الصبر مطیة نجاته، و التقوی عدة وفاته"
(تیر به هدف زند، و توشه آخرت به جای توشه دنیا بردارد، بر هوای نفس خود غالب شود، و آرزوهای خود را دروغ پندارد، صبر و شکیبایی را مرکب نجات و رستگاری خود قرار دهد، و تقوی و پرهیزکاری را توشه مرگ خود گرداند.)
"غرض" به معنای هدف است؛ در تیراندازی و مسابقات انسان هدف را تعقیب میکند، این کنایه است از این که هر کسی باید در راهی که میرود و کاری که میکند هدف داشته باشد؛ "رمی غرضا" یعنی خدا رحمت کند آن کسی را که به هدف تیر بیندازد، مقصود این است که عمرش را در راه رسیدن به کمالات و مقاماتی که خدا وعده آن را داده صرف کند. "و احرز عوضا" و عوضی را احراز کند، مثلا در مسابقه تیراندازی تیر را به هدف میزند و جایزه آن را میگیرد. اینجا هم وقتی عمرش را در راه رسیدن به هدف صرف میکند، عوض آن را احراز میکند؛ یعنی جایزه آن را میگیرد و در آخرت به آن مقام شامخ میرسد.
"کابر هواه" خداوند رحمت کند آن آدمی را که با هواهای نفسانی خود مکابره و معارضه کند؛ یعنی عقلش را پیش اندازد و به خواسته عقل عمل کند. "و کذب مناه" و خداوند رحمت کند آن کسی را که آرزوهای خود را تکذیب میکند؛ تکذیب آرزو به این است که خواسته های نفسانی را دور بریزد و در فکر بیش از حد کفاف نباشد، آرزوهای دنیا تمام شدنی نیست، انسان اول تمنای خانه میکند، وقتی خانه پیدا کرد دنبال تهیه باغ است، باغ که درست شد دنبال وسیله نقلیه است، وسیله که تهیه شد به فکر چیزهای دیگر است، همین طور تا دنیا به پاست این آرزوها هست. تکذیب آن به این است که بگوید همین خانه کوچک کافی است، اگر وسیله نداریم با وسائل عمومی رفت و آمد میکنیم، اگر باغ نداریم از پارک استفاده میکنیم، و مثلا میوه های باغها را از مغازه ها تهیه میکنیم و... به این طور خود را راضی کند و