صفحه ۲۰۳

دست مروان و اولادش روزگار قرمزی را، روزگار قرمز ظاهرا اشاره به ایامی است که در زمان عبدالملک به دست حجاج بن یوسف حدود یکصد و بیست هزار از مردم عراق کشته شدند؛ به هرحال مقصود از "یوم احمر" روز سرخ قتل و کشتاری است که در زمان مروان و فرزندان او به راه می‎افتد.

خطبه 74

و من کلام له (ع) لما عزموا علی بیعة عثمان:

"لقد علمتم انی احق الناس بها من غیری، و والله لأسلمن ما سلمت امور المسلمین و لم یکن فیها جور الا علی خاصة التماسا لا جر ذلک و فضله، و زهدا فیما تنافستموه من زخرفه و زبرجه"

ترکیب جهت دار شورایی عمر در انتخاب عثمان

"و من کلام له (ع) لما عزموا علی بیعة عثمان"

(از کلمات حضرت امیر(ع) است وقتی که مردم تصمیم گرفتند با عثمان بیعت کنند.) عمر خلافت بعد از خود را در شورا بین شش نفر گذاشته بود: علی بن ابیطالب، عثمان، طلحه، زبیر، سعدبن ابی وقاص و عبدالرحمن بن عوف. و گفته بود اگر شش نفر بر یک نفر توافق کنند همان شخص مورد توافق خلیفه است، ولی اگر بر یک نفر توافق نکردند آن کسی که عبدالرحمن بن عوف طرفدار اوست خلیفه است و اگر کسی با این امر مخالفت کند او را گردن بزنید.

عمر برای این که علی (ع) به خلافت نرسد و مخالفت خود را با رسول خدا(ص)

ناوبری کتاب