یعنی پیغمبر تو برانگیخته شده توست، تو او را به حق برانگیخته ای. "و رسولک الی الخلق" و پیغمبر فرستاده توست به سوی بندگانت.
دعا برای پیامبر گرامی (ص)
"اللهم افسح له مفسحا فی ظلک ، و اجزه مضاعفات الخیر من فضلک"
(بار خدایا برای او در سایه رحمت و احسان خود جایی فراخ بگشای، و او را از فضل و کرمت پاداشهای مضاعف نیکو ده.)
حضرت در این خطبه ابتدا از خدا تعریف کرده که او "داحی المدحوات" است، "داعم المسموکات" است و... بعد هم درود بر پیغمبر فرستاده و صفات او را برشمرده است، در این قسمت هم برای پیغمبر(ص) دعا میکند که "اللهم افسح له مفسحا فی ظلک" خدایا به آن حضرت در ذیل سایه خود وسعت ده، و در پایان هم برای خود و دیگران دعا میکند. "مفسحا" مصدر میمی و در اینجا مفعول مطلق است، و ممکن است اسم مکان باشد یعنی مکان وسیع؛ "فی ظلک" جار و مجرور متعلق به "افسح" است؛ خدایا در پناه خود به آن حضرت وسعت ده وسعت دادنی.
"و اجزه مضاعفات الخیر من فضلک" و به او از فضل و کرم خود اجر و جزای چند برابر عطا فرما. "مضاعفات الخیر" اضافه صفت به موصوف است؛ یعنی خیرهای زیادی به او عطا کن. "من فضلک" یعنی از تفضل و کرم خود، به این معنا که اگر استحقاق هم نباشد از فضل و کرم خود عطا فرما.
"اللهم اعل علی بنأ البانین بنأه، و اکرم لدیک منزلته، و اتمم له نوره، و اجزه من ابتعاثک له مقبول الشهادة ، و مرضی المقالة ، ذا منطق عدل، و خطة فصل"
(بار خدایا بنای او را بر بنای سازندگان بلند گردان، و مقام و منزلتش را نزد خود گرامی دار، و نورش را کامل کن، و پاداش رسالتش را قبولی شهادت و پسندیده بودن گفتارش قرار بده، او که دارای منطق عادلانه و راه جدا کننده حق از باطل بود.)