"فهو أمینک المأمون، و خازن علمک المخزون، و شهیدک یوم الدین، و بعیثک بالحق، و رسولک الی الخلق"
(پس او امین درستکار، و خزینه علم و اسرار توست، و در روز قیامت شهید و گواه توست، و مبعوث شده توست به راه حق، و رسول و فرستاده توست به سوی خلق.)
اینها سخنان حضرت امیر(ع) به خداست، میگویند که پیغمبر تو این طور بوده است؛ "قائما بامرک" بوده، "مستوفزا فی مرضاتک" بوده، "غیر ناکل عن قدم، و لا واه فی عزم" بوده، و همچنین تا این که میگویند: "فهو امینک المأمون"، یعنی پیغمبرخدا(ص) امین خداست و مورد امن هم هست. "و خازن علمک المخزون" یعنی پیغمبر(ص) خزانه دار علمهای ذخیره شده خداست. علوم خدا بر دو قسم است: یک قسم علومی است که مربوط به خود اوست و به کس دیگر نمی دهد، و یک قسم دیگر علومی است که خدا میخواهد به بشر برسد ولی به همه کس هم نمی توان گفت، از این رو این علوم را نزد پیغمبر(ص) خزینه میکند، به این معنا که از مردم پوشیده است، بعد هم پیغمبر(ص) هر کدام از این علوم را در جای خود به مردم ابلاغ میکند.
"و شهیدک یوم الدین" از آیات زیادی استفاده میشود که پیغمبران روز قیامت بر امت خود شهادت میدهند، و از روایاتی هم استفاده میشود که پیغمبر اسلام بر پیامبران گذشته نیز شاهد و گواه است. روز قیامت خود پیغمبر(ص) امتش را میشناسد و بر امت خود گواهی میدهد که مثلا به وظیفه خود عمل کرده اند یا نه.منهاج البراعة، ج 5، ص 197 به بعد
"و بعیثک بالحق" و پیغمبر تو مبعوث شده به حق است. در جای خود گفته شده که وزن فعیل هم به معنای فاعل و هم به معنای مفعول استعمال میشود؛ "شهید" در جمله قبل به معنای "شاهد"، و "بعیث" در این جمله به معنای "مبعوث" است.