خطبه 72 (درس 98)
و من خطبة له (ع) علم فیها الناس الصلاة علی النبی (ص):
"اللهم داحی المدحوات، و داعم المسموکات، و جابل القلوب علی فطرتها؛ شقیها و سعیدها، اجعل شرائف صلواتک و نوامی برکاتک علی محمد عبدک و رسولک الخاتم لما سبق، و الفاتح لما انغلق، و المعلن الحق بالحق، و الدافع جیشات الاباطیل، و الدامغ صولات الاضالیل، کما حمل فاضطلع قائما بامرک ، مستوفزا فی مرضاتک ، غیر ناکل عن قدم، و لا واه فی عزم، واعیا لوحیک ، حافظا علی عهدک ، ماضیا علی نفاذ امرک ، حتی اوری قبس القابس، و اضاء الطریق للخابط، و هدیت به القلوب بعد خوضات الفتن، و اقام موضحات الاعلام، و نیرات الاحکام، فهو أمینک المأمون، و خازن علمک المخزون، و شهیدک یوم الدین، و بعیثک بالحق، و رسولک الی الخلق. اللهم افسح له مفسحا فی ظلک ، و اجزه مضاعفات الخیر من فضلک . اللهم اعل علی بنأ البانین بنأه، و اکرم لدیک منزلته، و اتمم له نوره، و اجزه من ابتعاثک له مقبول الشهادة ، و مرضی المقالة ، ذا منطق عدل، و خطة فصل. اللهم اجمع بیننا و بینه فی برد العیش، و قرار النعمة ، و منی الشهوات، و اهواء اللذات، و رخاء الدعة ، و منتهی الطمأنینة ، و تحف الکرامة"
موضوع بحث درسهایی از نهج البلاغه، خطبه هفتاد و دوم از نهج البلاغه عبده و هفتاد و یکم از نهج البلاغه فیض الاسلام است. این خطبه به نقل مرحوم سید رضی