دیگرش پاره میشود مدارا میکنند. "حیصت" به معنای دوختن؛ و "تهتکت" به معنای پاره شدن است، هتاکی هم از این ماده به معنای دریدگی است.
"أ کلما اطل علیکم منسر من مناسر اهل الشام اغلق کل رجل منکم بابه، و انجحر انجحار الضبة فی جحرها، و الضبع فی وجارها؟!"
(آیا هرگاه گروهی از گروههای اهل شام به شما نزدیک شوند هر مرد شما در خانه خود را بسته و مانند سوسمار یا کفتار که در لانه خود مخفی میشود، در گوشه ای از خانه خود مخفی میشوید؟!)
"اطل" و "اظل" هر دو خوانده شده؛منهاج البراعة، ج 5، ص 121؛ و شرح ابن ابی الحدید، ج 6، ص 103 اگر "اطل" باشد به معنای "اشرف" است، یعنی وقتی بر شما اشراف پیدا میکنند، یعنی ظاهر میشوند؛ و اگر "اظل" باشد به معنای سایه انداختن است، یعنی وقتی بر شما سایه میاندازند، باز هم به این معناست که بر شما ظاهر میشوند و نزدیک به شما میشوند. در کلمه "منسر" "منسر" هم خوانده شده و هر دو لغت به معنای یک فوجی است که از لشگر جدا میشود، "مناسر" هم جمع آن است. "الضبة" به معنای سوسمار است، و "الضبع" هم به معنای کفتار است. "انجحر" از ماده "جحر" به معنای سوراخ حشرات، و "وجار" هم به معنای غاری است که حیوانات در آن میخوابند.
باز هم حضرت امیر(ع) در این عبارت آنها را به دو حیوان: یکی سوسمار و دیگری کفتار تشبیه فرموده است، میفرمایند: آیا شما این طور هستید که وقتی یک فوجی از لشگر شام بر شما ظاهر شود، مانند سوسمار که در سوراخ خود مخفی میشود و مانند کفتار که در لانه خود پنهان میگردد، در لانه های خودتان مخفی میشوید و درب خانه را به روی خود میبندید؟ این سرزنشی است که حضرت نسبت به آنها فرموده و آنها را در ترس به این دو حیوان تشبیه فرموده؛