همانا شما در معرض دید خداوند هستید، "و مع ابن عم رسول الله(ص)" و فرمانده شما پسر عموی پیغمبرخدا(ص) است و اطاعتش بر شما واجب و لازم است. پس هم در معرض دید خدا هستید و همه اعمال و رفتار شما زیر نظر خداست و هم با فرماندهی لازم الاطاعة هستید "فعاودوا الکر" پس حالا که چنین است حمله های خود را بر دشمن اعاده و تکرار کنید تا آنها را از پای درآورید. "و استحیوا من الفر" و از فرار کردن از جبهه جنگ حیا کنید، نکند از دشمن بترسید و از جنگ فرار کنید "فانه عار فی الاعقاب" برای این که فرار از جنگ دو ضرر دارد: یکی این که سبب عار و ننگ فرزندان شما میشود؛ در گذشته اگر کسی در جنگ فرار میکرده، فرزندان او را هم سرزنش میکرده اند. و ضرر دیگر آن "و نار یوم الحساب" آتش روز قیامت است؛ برای این که فرار از "زحف" از گناهان کبیره است و عذاب آخرت را در پی خواهد داشت؛ در قرآن شریف آمده است: (و من یولهم یومئذ دبره الا متحرفا لقتال او متحیزا الی فئة فقد باء بغضب من الله و مأویه جهنم)خداوند در سوره انفال، آیه 16 میفرماید: هر که در جنگ به کفار پشت کند و از آنان فرار کند، به سوی خشم خدا فرار کرده و در قیامت جایگاه او جهنم است؛ مگر این که برای تهیه ابزار جنگ یا پیوستن به لشگر باشد..
"و طیبوا عن انفسکم نفسا، و امشوا الی الموت مشیا سجحا"
(و خوشحال باشید که جان در راه خدا میدهید، و به آسانی به سوی مرگ بروید.)
حضرت برنامه های جنگی را بیان میکنند، میفرمایند: حالا که بناست جانتان را در معرض خطر قرار بدهید، پس از روی طیب نفس باشد نه به زور و اکراه. "طیبوا عن انفسکم نفسا" یعنی جانتان را در راه خدا با رضایت بدهید. "و امشوا الی الموت مشیا سجحا" و با سهولت و آسانی به طرف مرگ بروید؛ "مشیا" یعنی رفتن، و "سجحا" یعنی سهولت و آسانی؛ ممکن است انسان در جنگ به شهادت