نهج البلاغه های دیگر "و المرهوب مع النعم" دارد. دو نسخه خطی نهج البلاغه مربوط به سده پنجم که شاید صد سال با نوشته سید رضی بیشتر فاصله ندارند و بعدا عین همانها افست شده نیز با همین عبارت "و المرهوب مع النعم" است. این جمله به این معناست که: با وجود نعمت های او از او بیمناکند.
خطبه 66
و من کلام له (ع) کان یقوله لاصحابه فی بعض ایام صفین:
"معاشر المسلمین، استشعروا الخشیة و تجلببوا السکینة ، و عضوا علی النواجذ، فانه انبی للسیوف عن الهام، و اکملوا اللا مة ، و قلقلوا السیوف فی اغمادها قبل سلها، و الحظوا الخزر، و اطعنوا الشزر، و نافحوا بالظبا، و صلوا السیوف بالخطا. و اعلموا انکم بعین الله، و مع ابن عم رسول الله(ص) فعاودوا الکر، و استحیوا من الفر، فانه عار فی الاعقاب، و نار یوم الحساب، و طیبوا عن انفسکم نفسا، و امشوا الی الموت مشیا سجحا، و علیکم بهذا السواد الاعظم، و الرواق المطنب، فاضربوا ثبجه، فان الشیطان کامن فی کسره، قد قدم للوثبة یدا، و اخر للنکوص رجلا، فصمدا صمدا، حتی ینجلی لکم عمود الحق (و انتم الاعلون، و الله معکم، و لن یترکم اعمالکم )"
"و من کلام له (ع) کان یقوله لاصحابه فی بعض ایام صفین"
(از سخنان حضرت است که میفرمودند آن را برای یارانشان در برخی از روزهای صفین.)
آنچه در این خطبه آمده بیاناتی است که حضرت امیرالمؤمنین (ع) غالبا در آن روزهایی که مشغول جنگ صفین بوده برای سپاه خود بیان میفرموده اند.
.jpg)
