مورد پرهیزکاری، نیکوکاری، دوری از دنیا و آمادگی برای سفر آخرت است.
مبادرت به مرگ و کسب توشه آخرت
"و اتقوا الله عبادالله، و بادروا آجالکم باعمالکم"
(ای بندگان خدا حریم خدا را حفظ کنید، و به سبب اعمال خود بر مرگتان پیش دستی نمایید.)
من بارها در مواردی که حضرت امیر(ع) از تقوی سخن گفته اند عرض کرده ام که "تقوی" از ماده "وقایة" به معنای حفظ کردن نفس از محرمات الهی است. "تقوی" در اصل "وقوی" بوده، و "اتقوا" امر حاضر از باب افتعال آن میباشد که اصل آن "اوتقوا" بوده است؛ یعنی خود را کنترل کنید؛ به این معنا که دست خود را حفظ کنید، پای خود را حفظ کنید، چشم و گوش خود را حفظ کنید، دهان و زبان خود را حفظ کنید، شکم و فرج خود را حفظ کنید، و خلاصه تمامی اعضاء و جوارح خود را از هرز رفتن و از انجام محرمات و ارتکاب گناه حفظ کنید.
"عباد الله" مناداست و در اصل "یا عباد الله" بوده؛ یعنی ای بندگان خدا خود را کنترل کنید. حفظ کردن نفس و کنترل آن در مورد محرمات و منکرات است، شما باید اعضاء و جوارح خود را از این که در معصیت خدا مصرف شود حفظ کنید و آن را از هرز رفتن و بیهوده بودن کنترل کنید و در راه عبادت خدا مصرف نمایید.
"و بادروا آجالکم باعمالکم"، "بادروا" هم به معنای شتافتن و هم به معنای سبقت گرفتن است. "آجال" جمع "اجل" به معنای وقت مرگ است. "اعمال" هم جمع "عمل" و مقصود از آن اعمال صالح است. معنای جمله این است که با اعمالتان به مرگتان بشتابید یا بر آن سبقت بگیرید. این امر به معنای رفتن به طرف مرگ و خودکشی نیست، بلکه میخواهد مبادرت را روی اعمال ببرد؛ به این معنا که مرگ خواه ناخواه میآید، پس شما مبادرت به اعمال نیک کنید تا از نظر اعمال