حضرت میفرمایند: "فانها" این دنیا "عند ذوی العقول" نزد صاحبان عقل و خرد "کفئ الظل" مانند برگشتن سایه است، "بینا تراه سابغا" همین که آن را فراوان و بزرگ و طولانی میبینید "حتی قلص" تا این که تمام میشود و شب فرا میرسد، "و زائدا حتی نقص" و وقتی آن را زیاد میبینید به نقصان میگراید تا این که کم میشود و نابود میگردد؛ مانند سایه قبل از ظهر.
دنیا در کلام حضرت به سایه تشبیه شده، و این دلالت بر کمال بی ارزشی و بی پایگی دنیا دارد، صاحبان عقل و خرد برای دنیا ارزشی قائل نیستند و آن را همانند سایه ای که پایه و اساسی ندارد میدانند. دنیا فقط وسیله رسیدن به اهداف عالی آخرت است، و همان گونه که حضرت در ابتدای همین خطبه فرموده اند "لایسلم منها الا فیها" انسان در این دنیا و به وسیله همین دنیا سعادتمند میشود، مال دنیا برای رسیدن به سعادت آخرت است، مقام و ریاست دنیا برای انجام وظیفه و رسیدن به مقام آخرت است، و خلاصه این دنیا وسیله است نه هدف، و باز به تعبیر حضرت "لاینجی بشئ کان لها" نجات نیست به چیزی که برای دنیاست، ثروت و مقام دنیا اگر برای همین دنیا باشد فقط مایه فخر به دیگران است و هیچ گرفتاری اخروی را برطرف نمی کند.