مقصود این است که وقتی میخواهی رهبر برای خودت انتخاب کنی، رهبری انتخاب کن که اعلم و داناتر باشد، باهوشتر و زیرکتر و بصیر باشد؛ عقل به انسان میگوید باید دنبال کسی رفت که عاقل تر باشد و از همه بالاتر باشد، نه به دنبال کسی که خودش احتیاج به عصاکش دارد که او را راهنمایی کند.
حضرت موسی (ع) و ترس از شکست در هدف
"لم یوجس موسی (ع) خیفة علی نفسه، أشفق من غلبة الجهال و دول الضلال"
(حضرت موسی (ع) در مقابل سحرسازان برای خودش احساس ترس نکرد، ترس او از پیروزی ساحران و گمراهی نادانان بود.)
قرآن در داستان حضرت موسی بعد از آن که ساحران عصاها و طنابهای خود را انداختند و آنها به حرکت در آمدند نقل میکند: (فأوجس فی نفسه خیفة موسی)سوره طه، آیه 67 حضرت موسی در دل خودش احساس ترسی کرد.
حضرت علی (ع) در تفسیر این آیه کلام بسیار جالبی دارند، میفرمایند: ترس حضرت موسی ترس شخصی نبود که از جنبش و حرکت آن عصاها و طنابها ترسیده باشد، بلکه ترس حضرت موسی از این بود که کار ساحران موجب شک و تردید حاضران بشود و خیال کنند که این ساحران فرعون دارای مقام و عظمتی هستند، و حضرت موسی در مأموریتی که از جانب خدا داشت برای نجات بنی اسرائیل شکست بخورد. حضرت علی این داستان را ذکر میکند تا بفرماید: من هم اگر ترس و وحشتی دارم برای شخص خودم نیست بلکه برای مسلمین است، ناراحتی من از آن است که میبینم مسلمانان در مسیر باطل میافتند.
"الیوم تواقفنا علی سبیل الحق و الباطل"
(امروز ایستاده ایم بر سر راه حق و باطل.)