دادید و من هم باور کردم که شما راست میگویید، اما من میدانستم شما چه کاره هستید، همان نور بصیرت و دین سبب شده بود که من شما را بشناسم.
پیغمبراکرم (ص) میفرماید: "اتقوا فراسة المؤمن فانه ینظر بنور الله"مجمع البیان، ج 3، ص 343؛ و منهاج البراعة، ج 3، ص 127 از فراست و تیزبینی مؤمن بترسید که با نور خدا نگاه میکند. خداوند به شخص مؤمن به اندازه ایمان و ارتباطش با او واقع بینی و مآل اندیشی مخصوصی میدهد که با آن میتواند اشخاص را بشناسد که خوبند یا بد، راست میگویند یا دروغ و... .
"أقمت لکم علی سنن الحق فی جواد المضلة"
(برای هدایت شما بر سر راه حق در جاده های گمراهی ایستادم - یا نشانه هایی را برپا داشتم -)
"اقام" به معنای به پاداشتن است، و به معنای ایستادن علی الدوام هم میآید. "سنن" به معنای راه راست. "جواد" جمع "جادة" است. "مضلة" - به فتح ضاد و به کسر ضاد - یعنی محل گمراهی؛ اگر انسان در بیابان به جایی برسد که چندین راه داشته باشد که یکی از آنها او را به مقصود میرساند و بقیه راه گمراهی باشد، در چنین موقعیتی با ارزشترین چیز برای این شخص وجود راهنمایی است که آنجا ایستاده باشد و راهی که او را به مقصد میرساند نشان دهد.
حضرت در اینجا تشبیه میکند، میفرماید: من سر راه حق ایستاده ام و از بین خطوط باطل و گمراه کننده ای که پیدا شده راه حق را به شما نشان میدهم، شما خط خدایی و راه حق را رها میکنید و این طرف و آن طرف میروید، جنگ جمل درست میکنید، جنگ صفین و جنگ نهروان راه میاندازید و هر کس ادعایی دارد.
"حیث تلتقون و لا دلیل"
(در جایی که شما به همدیگر میرسید و راهنمایی ندارید.)
حضرت میفرمایند: همیشه حق یک جاده بیشتر ندارد و من هم آنجا هستم و راه حق را به شما نشان میدهم. حق جاده مستقیم است، و لذا در نماز