و بکش بکش و فشار در این شهر وجود داشت. حضرت امیرالمؤمنین (ع) به عنوان پیش گویی شهر کوفه را مخاطب قرار داده و فرموده اند: ای کوفه ! مثل این که تو را میبینم که مانند چرم عکاظی میکشند و تحت فشار قرار میدهند.
"تعرکین بالنوازل، و ترکبین بالزلازل"
(از پیشامد حادثه ها پایمال میشوی، و جنبش ها بر تو وارد میشود.)
"تعرکین" از ماده "عرک" به معنای محل تاخت وتاز قرار گرفتن است؛ یعنی به تو هجوم میآورند. "نوازل" جمع "نازلة" به معنای حادثه است؛ یعنی با تو برخورد تند میشود. "ترکبین" از ماده "رکب"، و "زلازل" جمع "زلزلة" به معنای دگرگونی است؛ یعنی با تو برخوردهای تند میشود، تو محل و صحنه تاخت وتاز قرار میگیری؛ همین هم بود، یک روز معاویه آمد، یک روز حجاج آمد،حضرت علی (ع) در خطبه 116 نهج البلاغه از آینده مردم کوفه و حکومت حجاج بن یوسف خبر میدهد. و هر روزی یک کسی میآمد و کوفه را محل هجوم و تاخت وتاز خود قرار میداد. وقتی که فردی مانند حجاج وارد کوفه میشود و صد و بیست هزار نفر از شیعیان حضرت علی (ع) را میکشد، این یک زلزله عجیبی است که میشود؛ بعد میفرمایند:
"و انی لاعلم انه ما اراد بک جبار سوءا الا ابتلاه الله بشاغل، و رماه بقاتل"
(و من میدانم که هیچ ستمگری بر تو اراده ظلم و جور نمی کند مگر این که خدا او را به بلایی و یا کشنده ای مبتلا میکند.)
حضرت در ادامه خطاب به شهر کوفه میفرمایند: این را هم به تو بگویم، همه اینهایی که به تو حمله میکنند روزی کشته میشوند "ما اراد بک جبار سوءا" هیچ جبار و ستمگری نسبت به تو اراده بد نمی کند "الا ابتلاه الله بشاغل" مگر این که خداوند او را به یک گرفتاری مبتلا میکند "و رماه بقاتل" و کسی را مأمور میکند که او را بکشد؛ اینجا ابن ابی الحدید پنج شش نفر از این خلفا و جباران را نقل