صفحه ۶۳۹

همه عالم هستی و در آن واحد در همه جا هستی، بنابراین هم خلیفه من در بین اهل و عیالم و هم همراه و همسفر من هستی.

خطبه 47

بسم الله الرحمن الرحیم

و من کلام له (ع) فی ذکر الکوفة :

"کأنی بک یا کوفة تمدین مد الادیم العکاظی، تعرکین بالنوازل، و ترکبین بالزلازل، و انی لاعلم انه ما اراد بک جبار سوءا الا ابتلاه الله بشاغل، و رماه بقاتل"

این خطبه از فرمایشات حضرت امیر(ع) خطاب به کوفه است، ضمیر خطاب در "بک" را به اعتبار این که کوفه مؤنث است آورده اند.

"کأنی بک یا کوفة تمدین مد الادیم العکاظی"

(ای کوفه مثل این که تو را می‎بینم که مانند چرم عکاظ کشیده می‎شوی.)

"تمدین" از ماده "مد" به معنای کشیدن است، یعنی کشیده می‎شوی.

سوق العکاز

جمله "مد الادیم العکاظی" مفعول مطلق نوعی است، یعنی مانند کشیدن چرم عکاظی؛ "ادیم" به معنای پوست دباغی شده (چرم) است، "عکاظی" منسوب به "عکاظ" و مقصود از آن بازار عکاظ است، عکاظ بیابانی بوده بین مکه و طائف که هم خنک و هم از جهت وسعت و بزرگی قابل بهره برداری کار آنها در آن روزگار بوده است.

ناوبری کتاب