خطبه 40
و من کلام له (ع) فی الخوارج لما سمع قولهم: "لا حکم الا لله" قال (ع):
"کلمة حق یراد بها الباطل !! نعم انه لا حکم الا لله، ولکن هؤلاء یقولون: لا امرة الا لله، و انه لابد للناس من امیر بر او فاجر، یعمل فی امرته المؤمن، و یستمتع فیها الکافر، و یبلغ الله فیها الاجل، و یجمع به الفئ، و یقاتل به العدو، و تأمن به السبل، و یؤخذ به للضعیف من القوی حتی یستریح بر، و یستراح من فاجر"
و فی روایة أخری انه (ع) لما سمع تحکیمهم قال:
"حکم الله أنتظر فیکم" و قال: "اما الامرة البرة فیعمل فیها التقی، و اما الامرة الفاجرة فیتمتع فیها الشقی، الی ان تنقطع مدته، و تدرکه منیته"
علت ایراد خطبه چهلم
قبلا گفته ایم خوارج کسانی بودند که بر امام زمان خود "حضرت علی (ع)" خروج کرده و جنگ نهروان را به راه انداختند و فقط نه نفر از آنها در آن جنگ جان سالم به در برده و فرار کردند، آنها پیش از جنگ نهروان همیشه و در همه جا علیه آن حضرت شعار میدادند و از جمله شعارهای آنان علیه حضرت این بود که میگفتند: "لا حکم الا لله" یعنی حکم مخصوص خداست.
با وجود این که خود اینها (خوارج) بودند که حضرت امیر(ع) را در جنگ صفین از ادامه جنگ بازداشتند و حکمیت را به آن حضرت تحمیل کردند، ولی بعد که در حکمیت شکست خوردند و قضیه به نفع معاویه تمام شد مخالف