صفحه ۵۷۴

بودم که پیغمبر(ص) را تصدیق کردم؛ بلی او اولین مردی بود که به رسول خدا(ص) ایمان آورد و این موضوع را شیعه و سنی نوشته اند،اسد الغابة، ج 4، ص 16 به بعد از کتابهایی است که به صورت مشروح این بحث را بیان کرده اند؛ به آن و به سیره ابن هشام، ج 1، ص 262 رجوع شود. خوب وقتی چنین است که من اولین تصدیق کننده او بوده ام "فلا اکون اول من کذب علیه" پس اولین کسی که بر پیامبراکرم (ص) دروغ می‎بندد نیستم؛ مقصود حضرت این است که آنچه را به پیغمبر اسلام (ص) نسبت داده ام دروغ نیست.

انجام وظیفه

"فنظرت فی امری، فاذا طاعتی قد سبقت بیعتی، و اذا المیثاق فی عنقی لغیری"

(پس در امر خود اندیشه کردم، در آن هنگام لزوم اطاعت از رسول خدا(ص) را پیش از بیعت خود دیدم، پس بر طبق عهد و پیمان خود رفتار نمودم.)

به نقل ابن ابی الحدید و برخی دیگر از شارحان این عبارت قسمت چهارم این خطبه است.شرح ابن ابی الحدید، ج 2، ص 295؛ منهاج البراعة، ج 4، ص 145؛ و شرح ابن میثم، ج 2، ص 97 به عقیده ما شیعیان حضرت خاتم الانبیاء(ص) در غدیر خم و جاهای دیگر علی (ع) را به عنوان خلیفه و جانشین بعد از خود معرفی فرموده، اما شخص رسول الله(ص) به طور سری به آن حضرت فرموده بودند که ما وظیفه مان را عمل کردیم و وظیفه مردم هم این است که همراه تو باشند و از تو پیروی کنند، ولی قضایا غیر از این می‎شود؛ یک عده ای خودشان را جلو می‎اندازند و حق را منحرف می‎کنند، و آن وقت مصلحت این است که صبر کنی، سکوت کنی و با آنها کار نداشته باشی، از این جهت می‎فرمایند: "فنظرت فی امری" پس نگاه کردم و در امر خود دقت کردم "فاذا طاعتی قد سبقت بیعتی" پس دیدم اطاعت کردن من از خدا و رسول خدا(ص) بر بیعت من پیشی گرفته است، از این رو من اطاعت خدا و رسولش را مقدم داشتم.

ناوبری کتاب