بودم که پیغمبر(ص) را تصدیق کردم؛ بلی او اولین مردی بود که به رسول خدا(ص) ایمان آورد و این موضوع را شیعه و سنی نوشته اند،اسد الغابة، ج 4، ص 16 به بعد از کتابهایی است که به صورت مشروح این بحث را بیان کرده اند؛ به آن و به سیره ابن هشام، ج 1، ص 262 رجوع شود. خوب وقتی چنین است که من اولین تصدیق کننده او بوده ام "فلا اکون اول من کذب علیه" پس اولین کسی که بر پیامبراکرم (ص) دروغ میبندد نیستم؛ مقصود حضرت این است که آنچه را به پیغمبر اسلام (ص) نسبت داده ام دروغ نیست.
انجام وظیفه
"فنظرت فی امری، فاذا طاعتی قد سبقت بیعتی، و اذا المیثاق فی عنقی لغیری"
(پس در امر خود اندیشه کردم، در آن هنگام لزوم اطاعت از رسول خدا(ص) را پیش از بیعت خود دیدم، پس بر طبق عهد و پیمان خود رفتار نمودم.)
به نقل ابن ابی الحدید و برخی دیگر از شارحان این عبارت قسمت چهارم این خطبه است.شرح ابن ابی الحدید، ج 2، ص 295؛ منهاج البراعة، ج 4، ص 145؛ و شرح ابن میثم، ج 2، ص 97 به عقیده ما شیعیان حضرت خاتم الانبیاء(ص) در غدیر خم و جاهای دیگر علی (ع) را به عنوان خلیفه و جانشین بعد از خود معرفی فرموده، اما شخص رسول الله(ص) به طور سری به آن حضرت فرموده بودند که ما وظیفه مان را عمل کردیم و وظیفه مردم هم این است که همراه تو باشند و از تو پیروی کنند، ولی قضایا غیر از این میشود؛ یک عده ای خودشان را جلو میاندازند و حق را منحرف میکنند، و آن وقت مصلحت این است که صبر کنی، سکوت کنی و با آنها کار نداشته باشی، از این جهت میفرمایند: "فنظرت فی امری" پس نگاه کردم و در امر خود دقت کردم "فاذا طاعتی قد سبقت بیعتی" پس دیدم اطاعت کردن من از خدا و رسول خدا(ص) بر بیعت من پیشی گرفته است، از این رو من اطاعت خدا و رسولش را مقدم داشتم.