"فطرت بعنانها، و استبددت برهانها، کالجبل لاتحرکه القواصف، و لاتزیله العواصف"
(پس زمام فضایل را گرفته و پرواز کردم، و رهان را به خود اختصاص دادم، همانند کوه استوار که بادهای تند و شکننده آن را حرکت نمی دهند و زایل نمی کنند.)
"فطرت" از ماده "طار" به معنای پرواز کردن است و کنایه از سبقت میباشد. "عنان" به معنای افسار و لجام است؛ اینها همه تشبیهات است. هنگام مسابقه با اسب افسار اسب را میگیرند و به وسیله همان افسار به اسب فرمان میدهند، هرچه مهارت بیشتر داشته باشند مسابقه را بهتر میبرند، اینجا حضرت میفرمایند: من افسار فضایلی را که در اختیار داشتم گرفتم و پرواز کردم و خود را به سعادت رساندم. "و استبددت برهانها"؛ به آن چیزی که برای برنده مسابقه قرار میدهند "رهان" میگویند. "استبداد" هم به معنای این است که آن رهان را بدون این که دیگران شریک شوند این شخص به خود اختصاص داده است؛ یعنی رهان آن مسابقه را من به تنهایی به دست آوردم. میخواهند بفرمایند: در فضایل و مناقب و در دفاع از اسلام و از حق، فقط من پیشتاز بودم و کسی به گرد من نمی رسید.
طبق گفته ابن ابی الحدید و منهاج البراعة این قسمت تا اینجا یک قسمت جداگانه از دیگر قسمت هاست،شرح ابن ابی الحدید، ج 2، ص 285؛ و منهاج البراعة، ج 4، ص 144 و از جمله بعد قسمت دوم این خطبه شروع میشود، که در این قسمت هم حضرت در معرفی خودشان فرموده اند:
"کالجبل لاتحرکه القواصف و لاتزیله العواصف" یعنی من مانند کوهی هستم که بادهای تند و شکننده آن را حرکت نمی دهند و از جا نمی کنند؛ "قواصف" جمع "قاصفة" به معنای بادهای شکننده است، و "عواصف" جمع "عاصفة" به معنای باد شدید و طوفانی است. ظاهر عبارت نشان میدهد که این قسمت به قسمت قبل مربوط است، ولی ابن ابی الحدید و بعضی شارحان دیگر میگویند خطبه مرکب از چهار قسمت است، و این قسمت را جدا از قسمت قبل میدانند.