"و توفیر فیئکم علیکم" حق دیگر این است که بیت المال را به نحو وافر بین شما تقسیم کنم؛ "فئ" همان غنائمی است که مسلمانان بر اثر جنگ و جهاد به دست میآورده اند، منتها گاهی اوقات بدون جنگ هم غنائمی به دست میآمد؛ یعنی وقتی که دشمنان میدیدند در شرف شکست خوردن هستند مال و اموال خود را میدادند و صلح میکردند که از جمله اینها فدک است، این گونه درآمدها در اصطلاح احادیث تعبیر به "فئ" شده است. "فئ" در لغت عرب به معنای رجوع است، و رجوع یعنی برگشت؛ نکته ای را که برای تعبیر به "فئ" گفته اند این است که: خداوند اموال عمومی را از اول برای استفاده بندگان خوب خود آفریده است، و این که این اموال در دست کفار قرار گرفته مثل این است که این اموال در دست افراد نا اهل قرار گرفته، و وقتی مسلمانان آن اموال را با جنگ از دست آنها میگیرند حق خود را از کفار پس گرفته اند، همین پس گرفتن به معنی رجوع اموال به دست اهل است، مسلمانان حق خود را از کفار پس گرفتند و حق به دست صاحبان حق رسیده است، و حالا در مقام توزیع آن فرموده: "و توفیر فیئکم علیکم" حق دیگری که ملت به گردن حاکم دارد این است که بیت المال را در حد وفور و فراوان بین مسلمانان تقسیم کند. به نظر میرسد که در این جمله طعن و تعریضی بر خلفای قبلی باشد که بیت المال را اموال شخصی خود میدانستند، و مخصوصا عثمان این اموال را به هر کسی که میخواست بدون حساب بذل و بخشش میکرد و بسیاری از این اموال را به افرادی مانند حکم و مروان حکم میداد.الغدیر، ج 8، ص 286؛ و شرح ابن ابی الحدید، ج 2، ص 129 تا 161 حضرت علی (ع) در مقام تقسیم میفرمایند: این طور نیست که هر کسی هر مقدار از اموال بیت المال را به هر نحوی تصاحب کند، بلکه این اموال باید به نحو مساوی میان افراد مسلمان تقسیم شود.
"و تعلیمکم کیلا تجهلوا" یکی دیگر از حقوق ملت که به گردن امام مسلمین