صفحه ۵۲۴

"فقاتل بمن أطاعه من عصاه"

(پس پیغمبراکرم به وسیله افرادی که مطیعش بودند با کسانی که معصیت و نافرمانی او را می‎کردند مبارزه و جهاد کرد.)

هدف اسلام از جهاد دفاع از توحید و عدالت است نه کشورگشایی، برای توضیح بیشتر به شرح خطبه بیست و هفتم مراجعه کنید.

به هرحال هدف پیامبر از این جهاد نجات مستضعفین و محرومین و توحید و عدالت بود نه کشورگشایی، می‎خواست مردم را به سرمنزل مقصود برساند، و سرمنزل مقصود وصول به خداست، در حدیثی قدسی می‎فرماید: "یابن آدم خلقت الاشیاء لاجلک و خلقتک لاجلی" ای فرزند آدم من همه اشیاء را برای تو خلق کردم و تو را برای خودم.

"یسوقهم الی منجاتهم، و یبادر بهم الساعة أن تنزل بهم"

(پیامبر می‎خواست مردم را سوق دهد به محل نجاتشان، و عجله داشت تا قبل از این که ساعت - یعنی مرگ یا قیامت - بر آن مردم فرود آید از گمراهی نجاتشان دهد.)

پیامبراکرم آنقدر در نجات مردم از گمراهی شتاب داشت که خدا در قرآن خطاب به آن حضرت می‎فرماید: (لعلک باخع نفسک الا یکونوا مؤمنین)سوره شعراء، آیه 3 ای پیغمبر شاید تو داری خودت را به هلاکت می‎اندازی برای این که چرا ایمان نمی آورند. پیغمبر تلاش می‎کرد که مبادا یک فرد جهنمی شود، می‎خواست پیروان حق را بیشتر کند.

"یحسر الحسیر، و یقف الکسیر، فیقیم علیه حتی یلحقه غایته، الا هالکا لا خیر فیه، حتی أراهم منجاتهم، و بواءهم محلتهم"

(خسته ای در وسط راه باز می‎ماند، و شکسته پایی متوقف می‎شود، پس پیامبراکرم بر بالین او می‎ایستد تا او را به هدفش برساند، مگر آدمی که هلاک شده و در او خیری نیست، تا این که به آنها محل نجاتشان را نشان داد، و آنها را در منزلگاهشان جای داد.)

ناوبری کتاب