آیت‌الله منتظری

علی (ع) و ارزش گذاری حکومت

"قال عبداللهبن العباس: دخلت علی أمیرالمؤمنین (ع) بذی قار و هو یخصف نعله، فقال لی: ما قیمة هذه النعل ؟ فقلت: لا قیمة لها، فقال (ع): والله، لهی أحب الی من امرتکم الا أن أقیم حقا أو أدفع باطلا"

(عبدالله بن عباس می‎گوید: وارد شدم در "ذی قار" بر امیرالمؤمنین (ع) در حالی که کفشش را وصله می‎کرد، پس به من فرمود: قیمت این کفش چقدر است ؟ گفتم ارزش و قیمتی ندارد، حضرت فرمود: به خدا قسم این کفش نزد من محبوبتر است از امارت و حکومت بر شما، مگر این که بتوانم حقی را به پا دارم یا باطلی را از بین ببرم و نابود کنم.)

"عبدالله بن عباس" پسر عموی حضرت علی (ع) و از کسانی است که در تشکیلات حکومت علی (ع) بوده و در مواردی هم استاندار بوده است.اسد الغابة، ج 3، ص 192؛ و تنقیح المقال، ج 2، ص 191

"ذی قار" شهرکی بوده نزدیک بصره، همان منطقه ای است که بین ایرانیها و عربها جنگ شد و به پیروزی عرب منجر شد، و گفته شده که در آنجا چشمه ای است که آب آن مانند قیر سیاه است.

حکومت وسیله است نه هدف

اگر انسان چشم بصیرت داشته باشد می‎داند چیزی که رفع نیاز او را بکند برای او بهتر است از چیزی که برای او ایجاد مسئولیت کند و در مقابل آن باید جوابگو باشد. بنابراین حضرت یک واقعیت را فرمود، زیرا کفشی که به نظر ابن عباس هیچ ارزشی ندارد، چون رفع نیاز آن حضرت را می‎کند برای او بهتر است از حکومتی که دفاع از حق و پیاده کردن حق و نابودی ظلم در آن نباشد.

حضرت علی (ع) خواسته اند در اینجا درسی به ما بدهند که اشخاص