خطبه 32 (درس 79)
"و منهم من یطلب الدنیا بعمل الاخرة ، و لایطلب الاخرة بعمل الدنیا، قد طأمن من شخصه، و قارب من خطوه، و شمر من ثوبه، و زخرف من نفسه للامانة ، و اتخذ سترالله ذریعة الی المعصیة ، و منهم من ابعده عن طلب الملک ضؤولة نفسه، و انقطاع سببه، فقصرته الحال علی حاله، فتحلی باسم القناعة ، و تزین بلباس أهل الزهادة ، و لیس من ذلک فی مراح و لا مغدی، و بقی رجال غض أبصارهم ذکر المرجع، و أراق دموعهم خوف المحشر، فهم بین شرید ناد، و خائف مقموع، و ساکت مکعوم، و داع مخلص، و ثکلان موجع قد أخملتهم التقیة ، و شملتهم الذلة ، فهم فی بحر أجاج، أفواههم ضامزة ، و قلوبهم قرحة ، و قد وعظوا حتی ملوا، و قهروا حتی ذلوا، و قتلوا حتی قلوا، فلتکن الدنیا فی أعینکم أصغر من حثالة القرظ، و قراضة الجلم، و اتعظوا بمن کان قبلکم، قبل أن یتعظ بکم من بعدکم، و ارفضوها ذمیمة ؛ فانها قد رفضت من کان أشغف بها منکم"
موضوع بحث ما درسهایی از نهج البلاغه بود، در خطبه سی و دوم حضرت علی (ع) مردم طالب دنیا را به چهار دسته تقسیم کرده اند که دو دسته آنها را در جلسه قبل مطرح کردیم.