صفحه ۴۹۸

نشانه های جامعه ناسالم

"یعد فیه المحسن مسیئا"

(در این زمانه شخص نیکوکار بدکردار شمرده می‎شود.)

وقتی مردم به کارهای خلاف روی آوردند، اگر کسی پیدا شد که بخواهد صحیح عمل کند، امر به معروف و نهی از منکر کند، او را تخطئه می‎کنند. قبل از انقلاب بودند افرادی که به ما می‎گفتند: این کارها چیست که شما می‎کنید؟! خودتان را به زندان و تبعید می‎اندازید، مگر دیوانه شده اید؟! سرتان را پایین بیندازید و مشغول کار خودتان باشید، چه کار دارید به شاه و سیاست.

"و یزداد الظالم عتوا"

(و ظالم در این زمانه سرکشی را زیاد می‎کند.)

آدمهای ظالم و ستمگر روحا می‎خواهند سرکشی کنند، اگر حکومت حقی باشد که بتواند آنها را کنترل کند جلو ظلمشان گرفته می‎شود، اما اگر زمانه بد شد ظالمین از این محیط بد سوء استفاده می‎کنند و به ظلم و سرکشی خود می‎افزایند.

فرض کنید در آن زمان که حضرت علی (ع) در مقام شامخ حکومت بود، اگر فرمانداری در گوشه ای به وظیفه اش عمل نکند، ظالمین و ستمگران از این موقعیت سوء استفاده می‎کنند و به ظلم و سرکشی ادامه می‎دهند، بلکه اضافه هم می‎کنند.

"لاننتفع بما علمنا"

(از آنچه می‎دانیم نفع نمی بریم.)

علم به دین و قیامت و دستورات دین داریم اما عمل نمی کنیم، پس نفع نمی بریم. می‎دانیم که اعمال و رفتارمان مورد توجه خداست، حساب و کتاب هست، هر حرفی که بزنیم روی آن حساب هست و نوشته می‎شود، اما در مقام عمل به آن ترتیب اثر نمی دهیم، پس از آنچه می‎دانیم نفع نمی بریم. علم برای این

ناوبری کتاب