آیت‌الله منتظری

خطبه 32 (درس 78)

و من خطبة له (ع):

"أیها الناس انا قد أصبحنا فی دهر عنود، و زمن کنود، یعد فیه المحسن مسیئا، و یزداد الظالم عتوا، لاننتفع بما علمنا، و لانسأل عما جهلنا، و لانتخوف قارعة حتی تحل بنا. فالناس علی اربعة اصناف: منهم من لایمنعهم الفساد الا مهانة نفسه، و کلالة حده و نضیض وفره؛ و منهم المصلت لسیفه، والمعلن بشره، و المجلب بخیله و رجله، قد أشرط نفسه، و أوبق دینه، لحطام ینتهزه، أو مقنب یقوده، أو منبر یفرعه. و لبئس المتجر أن تری الدنیا لنفسک ثمنا، و مما لک عندالله عوضا"

موضوع بحث ما درسهایی از نهج البلاغه بود، در این جلسه خطبه سی و دوم مطرح است.

ویژگی های روزگار حضرت علی (ع)

"أیها الناس انا قد أصبحنا فی دهر عنود، و زمن کنود"

(ای مردم، ما در روزگاری که ظالم و سرکش است و زمانی که ناسپاس است به سر می‎بریم.)

"عنود" صفت مشبهه است از "عند یعند" یعنی ستمگر. "کنود" صفت