اقتصادی داریم،این درس در سال 1361 ش، زمان جنگ تحمیلی و محاصره اقتصادی علیه ایران بیان شده است. هر روز گرفتاری داریم، چه بسا کمتر بتوانیم به وعده های خود عمل کنیم، آن وقت اگر وعده دادیم و نتوانستیم عمل کنیم این ضعف ما را میرساند، پس بهتر آن است که به مردم وعده ندهیم، وعده ای که عمل به دنبال آن نباشد؛ خوب است مسئولین قصدشان را خالص کنند و به اندازه قدرتشان کار کنند، البته هر وقت کاری انجام شد به مردم هم بگویند و آنها را خوشحال کنند.
علل ناکامی ها
"ما عزت دعوة من دعاکم، و لا استراح قلب من قاساکم، أعالیل بأضالیل، دفاع ذی الدین المطول"
(پیروز و غالب نمی شود دعوت کسی که شما را بخواند، و راحت نیست قلب کسی که شما را به زحمت به کاری وا دارد، عذرهایی میآورید به حرفهای بیهوده، دفاع میکنید مثل دفاع کردن بدهکاری که در دادن وام خود بهانه جویی میکند.)
"عز" به معنای غالب شدن است، "عزیز" یعنی غالب، "ما عزت" یعنی غالب و پیروز نمی شود. "مقاسات" آن است که به زحمت کاری را انجام دهد. "أعالیل" ممکن است جمع "أعلولة" باشد، ممکن هم هست جمع "علة" باشد، به معنای عذرها و بهانه ها و علتها. "أضالیل" جمع "أضلولة" است، به معنای حرفهای باطل و بیهوده. "مطول" یعنی کسی که اداء دین خود را زیاد تأخیر میاندازد.
به هرحال حضرت میخواهد بفرماید: کسی را که بخواهی به زور به میدان جنگ بفرستی بهانه جویی میکند و به عذرهای بیهوده روی میآورد، شما این گونه هستید که بهانه جویی میکنید، بنابراین فرمانده ای که به شما اعتماد کند پیروز نمی شود.