خطبه 29 (درس 76)
و من خطبة له (ع):
"أیها الناس المجتمعة أبدانهم، المختلفة أهواؤهم، کلامکم یوهی الصم الصلاب، و فعلکم یطمع فیکم الاعداء! تقولون فی المجالس: کیت و کیت، فاذا جاء القتال قلتم: حیدی حیاد! ما عزت دعوة من دعاکم، و لا استراح قلب من قاساکم، أعالیل بأضالیل، دفاع ذی الدین المطول، لایمنع الضیم الذلیل، و لایدرک الحق الا بالجد، أی دار بعد دارکم تمنعون، و مع أی امام بعدی تقاتلون ؟ المغرور و الله من غررتموه، و من فاز بکم فقد فاز و الله بالسهم الاخیب، و من رمی بکم فقد رمی بأفوق ناصل. أصبحت و الله لا اصدق قولکم، و لا أطمع فی نصرکم، و لا أوعد العدو بکم، ما بالکم ؟ ما دواؤکم ؟ ما طبکم ؟ القوم رجال أمثالکم، أ قولا بغیر علم ؟ و غفلة من غیر ورع ؟ و طمعا فی غیر حق ؟!"
موضوع بحث ما درسهایی از نهج البلاغه بود، امروز خطبه بیست و نهم مطرح است.
وقایع بعد از حکمیت و تاکتیک معاویه
بعد از جنگ صفین که به واسطه حکمیت حکمین تمام شد و با فریب