صفحه ۴۷۰

آدمی که در آرزوهایش گرفتار شود و به فکر آخرت نباشد، مرگ که بیاید اول بدبختی و گرفتاری اوست.

"ألا فاعملوا فی الرغبة کما تعملون فی الرهبة"

(آگاه باشید، کار کنید برای آخرتتان در وقت خوشی همان گونه که در حال ترس و بدبختی کار می‎کنید.)

طبیعت انسان این گونه است که وقتی خوش است و در زندگی مشکلی ندارد به فکر مرگ و قیامت و خدا نیست، اما وقتی دچار مشکل و گرفتاری و بیماری و امثال آن می‎شود خالصانه خدا را می‎خواند و به فکر اعمال خیر می‎افتد. در اینجا حضرت می‎فرماید: در وقت خوشی همان گونه عمل کن که در وقت ترس و گرفتاری و بدبختی عمل می‎کنی؛ خداوند در قرآن می‎فرماید: (و اذا أنعمنا علی الانسان أعرض و نآ بجانبه و اذا مسه الشر فذو دعاء عریض)سوره فصلت، آیه 51 وقتی بر انسان انعام می‎کنیم اعراض می‎کند و پهلویش را دور می‎کند - به ما پشت می‎کند - و وقتی شری به او می‎رسد به طور مستمر بسیار دعا می‎کند.

مسلمان واقعی کسی است که در هیچ موقعیتی از یاد خدا و از یاد مرگ و قبر و قیامت غافل نشود، خواه در حالت خوشی و خواه در حالت سختی و فقر و بیماری.

چند هشدار و رهنمود

"ألا و انی لم أر کالجنة نام طالبها، و لا کالنار نام هاربها"

(آگاه باشید، من ندیدم مثل بهشت چیزی را که طالب آن خواب باشد، و نه چون آتش جهنم که ترسنده از آن خواب باشد.)

طبع بشر این گونه است که اگر در موردی احتمال خطر بدهد از آن دوری می‎کند، مثلا اگر بشنود در فلان راه دزد است، خطر است، از آن راه نمی رود،

ناوبری کتاب