صفحه ۴۶۸

"غایت". لذا حضرت می‎فرماید: پایان خط مسابقه و پاداش آن بهشت است و آن کس که از روی خط حق نرود پایان طبیعی حرکتش جهنم است.

دعوت مردم به توبه و عمل صالح

"أفلا تائب من خطیئته قبل منیته ؟"

(آیا کسی نیست که از گناهش قبل از این که مرگش برسد توبه کند؟)

دنیا برای این است که انسان ریاضت بکشد و به فکر آخرت باشد، حال اگر کسی راه را کج رفت و آن گونه که باید طی کند نکرد، می‎تواند توبه و بازگشت کند و خدا خطاهای گذشته او را می‎بخشد. گناه حر بن یزید ریاحی گناه بزرگی بود، اگر او راه را بر امام حسین (ع) نبسته بود حضرت در کربلا گرفتار سی هزار لشکر ابن زیاد نمی شد، ولی او وقتی متوجه خطای خود شد به فکر توبه و بازگشت افتاد، خدمت امام حسین (ع) آمد و عرض کرد: آیا من می‎توانم توبه کنم و توبه من قبول است ؟ حضرت فرمود: بلی، توبه و بازگشت در این دنیا و قبل از رسیدن مرگ ممکن است.

"ألا عامل لنفسه قبل یوم بؤسه ؟!"

(آیا کسی نیست که به نفع خودش پیش از روز بدبختی و فقرش کاری انجام دهد؟)

"بؤس" فقر و شدت را می‎گویند. در این دنیا همه کار می‎کنند، اما باید ببینیم چه کارهایی به نفع انسان است، کار اگر با خلوص و برای خدا باشد به نفع انسان است اما اگر برای جمع آوری مال و رسیدن به ریاست و مقام دنیا باشد به نفع انسان نیست؛ البته دنیا همه اش مال نیست، گاهی انسان ترک دنیا می‎کند برای دنیا، مال دنیا و شهوات دنیا را ترک می‎کند برای دنیا، برای این که در بین مردم موقعیت پیدا کند و در بین مردم شناخته شود، اینها همه اش دنیاست؛ آدمی که اهل حق است و برای خدا کار می‎کند به فکر این نیست که اسمش در جایی باشد، و اگر در جامعه کاری به او محول نشد می‎گوید چه بهتر مسئولیت من کمتر است، و خدا

ناوبری کتاب