صفحه ۴۶۶

واقع شده به پایین احاطه دارد، در حقیقت دنیا عالم پستی است و آخرت عالم بالایی، لذا حضرت نسبت به آخرت تعبیر به "أشرفت" کرده؛ یعنی عالم آخرت که از مرگ به بعد شروع می‎شود به شما احاطه و از حالات شما اطلاع دارد. این یک تشبیه است، می‎خواهد بگوید: شما از چشم عمال و جنود آخرت به دور نیستید، ملائکة الله و جنود الهی همه مشرف بر شما هستند و به شما احاطه دارند.

موقعیت دنیا و بایدها و نبایدها

"ألا و ان الیوم المضمار، و غدا السباق، و السبقة الجنة ، و الغایة النار"

(آگاه باشید که امروز - دنیا - میدان ریاضت است، و فردا - قیامت - میدان مسابقه، و پاداش مسابقه برای کسانی که به نقطه پایان برسند و برنده شوند بهشت است، و کسی که به نقطه پایان نرسد در آتش خواهد بود.)

"مضمار" زمان و مکان لاغر کردن را می‎گویند. "سبقة"، "سبقة" و "سبقة" هر سه به معنای نقطه پایان مسابقه است، و نیز جایزه ای که برای برنده قرار می‎دهند.

حضرت علی (ع) دنیا را به میدان تربیت اسب و آخرت را به میدان مسابقه تشبیه فرموده اند؛ اسب را قبل از بردن به میدان مسابقه تربیت می‎کنند برای این که در میدان مسابقه پیش قدم شود، راه تربیت اسب برای میدان مسابقه این است که چند روزی غذای مقوی و فراوان به اسب می‎دهند و حسابی چاق و چله اش می‎کنند، بعد هر روز مقداری از غذایش را کم می‎کنند و او را می‎تازانند و ریاضت می‎دهند تا لاغر شود و در میدان مسابقه برنده شود.

دنیا میدانی است که انسان باید در آن تربیت شود تا در روز مسابقه برنده شود؛ لذا برای انسان مشکلات پیش می‎آید، جنگ پیش می‎آید، حوادث پیش می‎آید؛ مقابل پیامبر ابوجهل آمد، مقابل موسی فرعون آمد؛ شیاطین انسی و جنی در کارند وسوسه می‎کنند؛ زینت دنیا، مال دنیا، ریاست دنیا، همه اینها برای این است که

ناوبری کتاب