صفحه ۴۶۱

ما صورت می‎گیرد همه اش اعلام دنیاست به این که با ما متارکه می‎کند، مرگها و تصادفاتی که هر روز می‎بینیم همه اعلام است، به قبرستانها که می‎رویم می‎بینیم کسانی که امیر بودند، کاخ و زندگی مرفه داشتند، امیدها داشتند، همه را گذاشته و رفته اند، این مردن ها و رفتن ها همه اعلام است. نقل شده که حضرت علی (ع) در شعری راجع به دنیا می‎فرماید:

"رأیت الدهر مختلفا یدور ____ فلا حزن یدوم و لا سرور
و قد بنت الملوک به قصورا ____ فما بقی الملوک و لا القصور"منهاج البراعة، ج 4، ص 5، به نقل از دیوان منسوب به حضرت علی (ع)

یعنی دیدم روزگار را که با حالات مختلف در گردش است، نه غصه دوام دارد و نه سرور و خوشحالی. پادشاهان قصرهای بزرگی در این روزگار ساختند، پس نه شاهان باقی ماندند و نه قصرهایشان.

حضرت لقمان به فرزندش نصیحت می‎کند می‎فرماید: "یا بنی انک منذ سقطت الی الدنیا استدبرتها و استقبلت الاخرة ؛ فدار أنت الیها تسیر أقرب الیک من دار أنت عنها متباعد"بحارالانوار، ج 13، ص 411، حدیث 2؛ از تفسیر قمی، ج 2، ص 165، در تفسیر سوره لقمان فرزندم از همان وقتی که در این دنیا افتادی به آن پشت کرده ای و به طرف آخرت می‎روی، پس خانه ای که به طرف آن سیر می‎کنی - که عالم قبر و قیامت باشد - به تو نزدیک تر است از خانه ای که پشت سر گذاشته ای و از آن دور می‎شوی.

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته

ناوبری کتاب