سستی مردم کوفه و آرزوی حضرت علی (ع)
"یا أشباه الرجال و لا رجال ! حلوم الاطفال، و عقول ربات الحجال !"
(ای شمایی که شبیه مردان هستید اما مرد نیستید! عقلهای بچه گانه، و زنهای تازه عروس !)
"حلوم" جمع "حلم" است، "حلم" هم به معنای حوصله و بردباری است و هم به معنای عقل. حضرت میخواهد بفرماید: صبر و حوصله شما چون صبر و حوصله بچه هاست، برای این که مآل اندیشی ندارید؛ یا این که عقل شما مثل عقل بچه هاست، بچه هیچ وقت تدبر و تعقل و مآل اندیشی ندارد، عاقبت کار را حساب نمی کند، او فقط زمان حال را حساب میکند، او به این فکر نیست که دشمنی که امروز به شهری حمله کرده فردا هم به شهر او حمله میکند، اموال او را هم غارت میکند، حیثیت اسلام و مسلمین در خطر است، این گونه افکار را بچه ها ندارند.
"ربات" جمع "ربة" است، یعنی صاحب. "حجال" جمع "حجلة" است. "ربات الحجال" یعنی صاحبان حجله ها، زنان تازه عروس. حضرت میخواهد بفرماید: عقل شما چون عقل تازه عروسهاست که هنوز سرد و گرم دنیا را نچشیده اند، او نمی تواند فکر این را بکند که اگر دشمن فردا شهر ما را گرفت چه میشود، و چه خطراتی و ضررهایی دارد. البته میدانید که زنهای آن روز در سن نه سالگی ده سالگی به حجله میرفتند، مثل امروز نبوده که خیلی از دخترها به دانشگاه میروند و پس از گرفتن لیسانس و مطالعات فراوان شوهر میکنند.
"لوددت أنی لم أرکم و لم أعرفکم ! معرفة و الله جرت ندما، و اعقبت سدما"
(به خدا قسم دوست داشتم شما را نمی دیدم و شما را نمی شناختم ! شناختی که به خدا قسم پشیمانی و حزن و اندوه را به دنبال داشته است.)
"لوددت" "لام" در اول فعل در حقیقت توطئه قسم است، یک قسم در