آیت‌الله منتظری

خطبه 27 (درس 73)

"ألا و انی قد دعوتکم الی قتال هؤلاء القوم لیلا و نهارا، و سرا و اعلانا، و قلت لکم: أغزوهم قبل أن یغزوکم، فوالله ما غزی قوم قط فی عقر دارهم الا ذلوا فتواکلتم، و تخاذلتم حتی شنت الغارات علیکم، و ملکت علیکم الاوطان. و هذا أخو غامد و قد وردت خیله الانبار و قد قتل حسان بن حسان البکری و أزال خیلکم عن مسالحها، و لقد بلغنی أن الرجل منهم کان یدخل علی المراءة المسلمة ، و الاخری المعاهدة ، فینتزع حجلها و قلبها و قلائدها و رعاثها ما تمنع منه الا بالاسترجاع و الاسترحام، ثم انصرفوا وافرین، ما نال رجلا منهم کلم، و لا أریق لهم دم؛ فلو أن امراء مسلما مات من بعد هذا أسفا ما کان به ملوما، بل کان به عندی جدیرا؛ فیا عجبا- والله - یمیت القلب و یجلب الهم اجتماع هؤلاء القوم علی باطلهم، و تفرقکم عن حقکم فقبحا لکم و ترحا حین صرتم غرضا یرمی: یغار علیکم و لاتغیرون، و تغزون و لاتغزون، و یعصی الله و ترضون"

موضوع بحث درسهایی از نهج البلاغه بود، خطبه بیست و هفتم مطرح بود، در جلسه گذشته عرض شد که حضرت علی (ع) این خطبه را پس از حمله سفیان بن عوف غامدی به شهر انبار و شهادت نماینده حضرت در آن شهر و غارت اموال مردم توسط ارتش سفیان انشاء فرموده اند، و انشاء این خطبه در اواخر