پیامدهای روگردانی از جهاد
"فمن ترکه رغبة عنه ألبسه الله ثوب الذل و شملة البلاء"
(کسی که جهاد را ترک و از آن اعراض کند خدا به این آدم لباس ذلت و عبای بلا میپوشاند.)
"رغب عنه" یعنی از او اعراض کرد، و اگر به "فی" متعدی شود و گفته شود "رغب فیه" یعنی در آن رغبت کرد و به او متمایل شد. "شملة" به معنای لباسی است که مشتمل بر انسان میشود مثل عبا، و در بعضی نسخه ها به صورت فعل آمده است "و شمله" یعنی شامل شد او را بلا، اما ظاهرا "شملة" باشد بهتر است.
"و دیث بالصغار و القماءة ، و ضرب علی قلبه بالاسداد"
(و به واسطه کوچکی و فرومایگی ذلیل میشود، و بر قلبش پرده های گمراهی زده میشود.)
"قماءة" به معنای "صغار" است، یعنی کوچک شدن و حقارت. "اسداد" جمع "سد" است. یعنی کسی که از جهاد اعراض کند خدا سدها و پرده هایی بر دلش میاندازد و درک و تعقل و شعور سیاسی از او گرفته میشود.
انسان تو سری خور ضعیف النفس است، فرهنگش را از او گرفته اند. قدرتهای بزرگ وقتی میخواهند بر کشوری مسلط شوند اول فرهنگ مردم را میگیرند، درک مردم را از بین میبرند به نحوی که گویا اصلا نمی فهمند که تو سری خور هستند.
در بعضی از نسخه ها به جای "اسداد" "اسهاب" دارد،شرح ابن ابی الحدید، ج 2، ص 74؛ همچنین در پاورقی عبده، ج 1، ص 63؛ و منهاج البراعة، ج 3، ص 390 این قول بیان شده است. یعنی پرگویی؛ آدمهایی که کوچک و ذلیل میشوند به جای این که اهل کار و فعالیت باشند اهل سیاست بافی و پرگویی هستند، زیرا شجاعت ندارند، نمی توانند در مقابل دشمن ایستادگی کنند، این پرگویی پرده ای است که مانع از حرکت و عمل آنها میشود.
"و ادیل الحق منه بتضییع الجهاد"
(و حکومت حق از این شخص زایل میشود برای این که جهاد را ضایع کرده است.)