حضرت علی (ع)؛ در یک مورد بسر بن أبی ارطاة را برای حمله به حجاز و یمن و کشتار در آن مناطق فرستاد که شرحش در خطبه بیست و پنجم گذشت، و در مورد دیگر سفیان بن عوف غامدی را طلبید و از او خواست نیرویی تهیه کند و به شهرهای اطراف فرات که تحت حکومت حضرت علی (ع) هستند حمله کند، غارت کند، بکشد، خرابکاری کند، سفیان بن عوف غامدی هم با شش هزار نیرو - که خود معاویه هم از آنها سان دید - به شهرهای اطراف فرات حمله کرد.
ابن ابی الحدید معتزلی داستان حمله سفیان بن عوف غامدی را از کتاب "الغارات" ابراهیم بن محمد ثقفی نقل میکند. معاویه به سفیان بن عوف میگوید: "و اعلم أنک ان أغرت علی أهل الانبار و أهل المدائن فکانک أغرت علی الکوفة، ان هذه الغارات یا سفیان علی أهل العراق ترعب قلوبهم، و تفرح کل من له فینا هوی منهم، و تدعو الینا کل من خاف الدوائر، فاقتل من لقیته ممن لیس هو علی مثل رأیک، و أخرب کل ما مررت به من القری، و احرب الاموال، فان حرب الاموال شبیه بالقتل، و هو أوجع للقلب"شرح ابن ابی الحدید، ج 2، ص 86؛ و الغارات، ج 2، ص 464 به بعد بدان سفیان که اگر بر شهر انبار و مدائن یورش آوری مثل این است که بر کوفه یورش آوری، ای سفیان این یورشها و غارتهایی که تو در عراق انجام میدهی قلوب مردم عراق را میلرزاند، و دوستانی از ما که بین آنها هستند خوشحال میشوند و هر کس را که از حوادث بترسد متوجه ما میکند، پس بکش هر کس را که ملاقات کردی و با تو همراه نیست، و بر هر روستایی که گذر کردی آن را خراب کن، و اموال را به غارت ببر، غارت اموال مردم شبیه به کشتن آنهاست، و غارت اموال قلب آنها را بیشتر به درد میآورد.
طبق دستور معاویه، سفیان بن عوف غامدی با شش هزار نیرو به شهرهای تحت حکومت علی (ع) از جمله شهر انبار حمله کرد، در این شهر حسان بن حسان بکری نماینده حضرت علی (ع) را شهید کرد، اموال زیادی را غارت کرد، حتی