آیت‌الله منتظری

هر کجا که هستند.

بسر با سه هزار نیرو حرکت کرد و بعد در وسط راه عده ای از آنها فراری شدند یا از بین رفتند، بالاخره با 2600 نفر آمد و به مدینه حمله کرد، عده ای را کشت و به زور از مردم برای معاویه بیعت گرفت، بعد به مکه و طائف حمله کرد و پس از آن به یمن حمله نمود و حتی زنها و بچه ها و از جمله دو پسر صغیر عبیدالله را کشت. نتیجه این سفر این شد که سی هزار نفر را کشت. در شرح حال بسر دارد که وقتی حضرت علی از جنایات او مطلع شد به بسر نفرین کرد که خدایا عقلش را بگیر، بسر هم در آخر کار دیوانه شد.شرح ابن ابی الحدید، ج 2، ص 18؛ الغارات، ج 2، ص 633؛ تاریخ طبری، ج 4، ص 106؛ و منهاج البراعة، ج 3، ص 360

قضاوت ابن ابی الحدید در مورد معاویه

در اینجا جمله ای را از ابن ابی الحدید در مورد معاویه نقل کنم، او در شرح نهج البلاغه می‎گوید: "و معاویة مطعون فی دینه عند شیوخنا4 یرمی بالزندقة ... و لو لم یکن شئ من ذلک لکان فی محاربته الامام ما یکفی فی فساد حاله"شرح ابن ابی الحدید، ج 1، ص 340 معاویه نزد اساتید ما از نظر دین مورد طعن است و او را زندیق می‎دانند... و اگر معاویه هیچ یک از چیزهایی را هم که برایش نقل کرده اند نداشته باشد، همین که با امام وقت و خلیفه مسلمین جنگ کرد در فساد حال او کفایت می‎کند.

حضرت علی (ع) خلیفه مسلمانهاست، معاویه علیه او قیام می‎کند و به بسر دستور می‎دهد که هر کجا شیعیان حضرت علی را یافت از دم شمشیر بگذراند، ما این را با چه منطقی می‎توانیم درست کنیم.

به هرحال این خطبه مربوط به داستان حمله بسربن ابی ارطاة به یمن است.