صفحه ۴۰۴

از ده سال پیش چیزی را پخش کنیم، نتیجه اش این می‎شود انسانی که واقعا مشغول خدمت است دیگر نتواند خدمت کند.

از پیامبراکرم (ص) نقل شده است که می‎فرماید: "و هل یکب الناس علی مناخرهم فی النار الا حصائد السنتهم"تحف العقول، ص 56، کلمات قصار پیامبراکرم (ص)، حدیث 156 آیا غیر از درو شده های زبان چیزی انسان را سرازیر جهنم می‎کند؛ گناه زبان را هم جزو گناهان حساب کنید، نگو من نماز می‎خوانم، روزه می‎گیرم، خمس و زکات می‎دهم، پس بهشتی هستم، اگر با زبان آبروی کسی را بریزی این هم خودش گناه بزرگی است. خدایا به ما توفیق بده زبانمان را حفظ کنیم. البته این حکم استثناء هم دارد؛ جایی که برای امر به معروف و نهی از منکر و حفظ مصالح مهمتر لازم باشد از شخص انتقاد شود.

خطبه 25

بسم الله الرحمن الرحیم

و من خطبة له (ع):

و قد تواترت علیه الاخبار باستیلاء أصحاب معاویة علی البلاد و قدم علیه عاملاه علی الیمن، و هما عبیدالله بن عباس و سعید بن نمران، لما غلب علیهما بسربن أبی أرطاة، فقام (ع) علی المنبر ضجرا بتثاقل أصحابه عن الجهاد، و مخالفتهم له فی الرأی، فقال:

"ما هی الا الکوفة أقبضها و أبسطها، ان لم تکونی الا أنت تهب أعاصیرک ، فقبحک الله!"

و تمثل بقول الشاعر:

"لعمر أبیک الخیر یا عمرو اننی ____ علی وضر من ذا الاناء قلیل"

ناوبری کتاب