از ده سال پیش چیزی را پخش کنیم، نتیجه اش این میشود انسانی که واقعا مشغول خدمت است دیگر نتواند خدمت کند.
از پیامبراکرم (ص) نقل شده است که میفرماید: "و هل یکب الناس علی مناخرهم فی النار الا حصائد السنتهم"تحف العقول، ص 56، کلمات قصار پیامبراکرم (ص)، حدیث 156 آیا غیر از درو شده های زبان چیزی انسان را سرازیر جهنم میکند؛ گناه زبان را هم جزو گناهان حساب کنید، نگو من نماز میخوانم، روزه میگیرم، خمس و زکات میدهم، پس بهشتی هستم، اگر با زبان آبروی کسی را بریزی این هم خودش گناه بزرگی است. خدایا به ما توفیق بده زبانمان را حفظ کنیم. البته این حکم استثناء هم دارد؛ جایی که برای امر به معروف و نهی از منکر و حفظ مصالح مهمتر لازم باشد از شخص انتقاد شود.
خطبه 25
و من خطبة له (ع):
و قد تواترت علیه الاخبار باستیلاء أصحاب معاویة علی البلاد و قدم علیه عاملاه علی الیمن، و هما عبیدالله بن عباس و سعید بن نمران، لما غلب علیهما بسربن أبی أرطاة، فقام (ع) علی المنبر ضجرا بتثاقل أصحابه عن الجهاد، و مخالفتهم له فی الرأی، فقال:
"ما هی الا الکوفة أقبضها و أبسطها، ان لم تکونی الا أنت تهب أعاصیرک ، فقبحک الله!"
و تمثل بقول الشاعر: