خدا. خلاصه هر کاری میکنید قصدتان خدا باشد.
در روایت از پیامبراکرم (ص) نقل شده که فرمود: "ینادی المرائی یوم القیامة بأربعة أسماء: یا کافر، یا فاجر، یا غادر، یا خاسر، ضل سعیک، و بطل عملک، و لا خلاق لک، التمس الاجر ممن کنت تعمل له یا مخادع"منهاج البراعة، ج 3، ص 325؛ و تفسیر عیاشی، ج 1، ص 283، در تفسیر سوره نساء، حدیث 295 صدا میکنند ریاکار را در قیامت به چهار اسم: ای کافر، ای فاجر، ای فریبکار، ای زیانکار، تلاشت ضایع شد و عملت باطل شد، و نصیب و بهره ای از عملت برای تو نیست، اجر و مزد خود را از کسی طلب کن که برای او کار کردی ای فریبکار. بنابراین آنچه به عمل انسان ارزش میدهد قصد خالص است، "نیة المؤمن خیر من عمله"علل الشرایع، ج 2، ص 524، باب 301، حدیث 1؛ و بحارالانوار، ج 67، ص 206، چاپ بیروت نیت مؤمن بهتر از عمل اوست؛ برای این که نیت روح عمل است، و عمل کالبد و پیکر است، کالبد بی جان میگندد، میپوسد، آنچه ارزش دارد جان و روح است، جان و روح عمل شما نیت و قصد خلوص شماست، بنابراین سعی کنید در عملتان خلوص باشد.
"فانه من یعمل لغیر الله یکله الله لمن عمل له"
(زیرا کسی که کار میکند برای غیر خدا، خدا او را واگذار میکند به آن کسی که برایش کار کرده.)
"من" شرطیه است و "یکله" جواب شرط، جزمش هم به خاطر این است که جواب شرط است.
"نسأل الله منازل الشهداء، و معایشة السعداء، و مرافقة الانبیاء"
(از خدا میخواهیم منازل شهدا را، و همزیستی با سعدا و آدمهای خوشبخت را، و رفاقت با پیامبران را.)