آیت‌الله منتظری

در روایت دارد که یکی از کارهای مردم این است که: "یستحلون الربا بالبیع"نهج البلاغه، خطبه 156 طلب می‎کنند حلیت ربا را به وسیله بیع؛ از راه فروش می‎خواهد ربا را حلال کند و بخورد. در حدیث دیگر دارد که در آخرالزمان آنقدر ربا رایج می‎شود که کسی هم که نمی خورد گردش به او می‎رسد "فمن لم یأکله اصابه من غباره"مجمع البیان، ج 2 (جلد 1)، ص 391، ذیل آیه 276 از سوره بقره. من به دوستان می‎گفتم: گردش همان وجوهاتی است که به من و شما داده می‎شود، ما نه تاجریم و نه در بانک کار داریم، اما بالاخره از همین تجارتهای آلوده ممکن است وجوهاتی به من و شما بدهند؛ و یا کشاورزی که روی زمین زحمت می‎کشد و کار می‎کند اهل ربا نیست، اما ممکن است پولی که توسط خریدار اجناس او به او می‎رسد پول ربا باشد.

3- "و اعملوا فی غیر ریاء و لا سمعة"

(عمل کنید نه برای نشان دادن و نه شنواندن به دیگران.)

"ریاء" و "سمعة" هر دو مربوط به اعمال است، "ریاء" از ماده "رؤیت" است و معنای آن این است که انسان عمل را به این قصد انجام دهد که مردم ببینند و از او تمجید کنند؛ "سمعة" از ماده "سمع" به معنای شنیدن است، یعنی این که انسان عمل را به این قصد انجام دهد که به گوش مردم برسد و از او تمجید کنند.

کار کنید و قصدتان خدا باشد، اگر در جبهه می‎جنگید برای خدا باشد، هدفتان این نباشد که شما را قهرمان بخوانند، با شما مصاحبه کنند و از رادیو و تلویزیون پخش کنند. عملی که برای خدا باشد هیچ کس هم که نداند خدا می‎داند و پیش خدا گم نمی شود، اگر شما یک مسجد ساختید و به اسم دیگری شایع شد نباید ناراحت شوید و بگویید ما مسجد را با زحمت ساختیم به اسم دیگری تمام شد، اگر ناراحت شوید معلوم می‎شود که مسجد را برای اسم ساخته ای نه برای