صفحه ۳۸۱

"ان المال و البنین حرث الدنیا، و العمل الصالح حرث الاخرة ، و قد یجمعهما الله لاقوام"

(مال و اولاد توشه و کشت دنیا، و عمل خوب توشه و کشت آخرت است، و گاهی خدا هر دو را برای دسته هایی از مردم جمع می‎کند.)

یعنی هم دنیا به او می‎دهد و هم آخرت، بنابراین آنچه او دارد خدا برایش مقدر کرده است، و نباید مردم نسبت به او حسادت داشته باشند، آنچه در اینجا خوب است "غبطه" است؛ یعنی این که انسان بگوید: خدایا به این آدم دادی اگر صلاح می‎دانی به من هم بده و اگر صلاح نمی دانی در آخرت بیشتر به من بده؛ نه این که بگوید خدایا از او بگیر، من هم نداشته باشم، این دیگر باید خیلی بدبخت باشد که بگوید همه ما باید گرسنه باشیم، برای این که مبادا چهار نفر پول پیدا کنند، صحیح آن است که بگوید: خدایا پول را به کسانی بده که آن را در راه خیر و صلاح جامعه استفاده کنند.

هشدارها و رهنمودهای حضرت علی (ع)

1- "فاحذروا من الله ما حذرکم من نفسه"

(از خدا برحذر باشید و بترسید از آنچه خدا شما را از آن ترسانده است.)

"حذر" به معنای ترس است، ممکن است از "حذر" باشد به معنای احتیاط. خداوند شما را از عذاب الیم و انتقام ظلم و تعدی ترسانده، شما باید بترسید. آنچه مهم است این است که انسان یک حالت خوف و خشیت از خدا داشته باشد.

در قرآن کریم می‎فرماید: (فایای فارهبون)سوره نحل، آیه 51 از من بترسید، (و ایای فاتقون)سوره بقره، آیه 41 از قهر من بپرهیزید، (فلیحذر الذین یخالفون عن أمره أن تصیبهم فتنة أو

ناوبری کتاب