آیت‌الله منتظری

"و تغری بها لئام الناس"

(و به گونه ای نشده است که مردمان پست او را الگوی پستی خود قرار دهند)

"تغری" و "تغری" هر دو صحیح است، "تغری" از باب "غری یغری" می‎باشد، و "تغری" مجهول است از باب "اغراء" "أغری یغری".

کار زشتی که این شخص دارد یک دسته از مردم وقتی مطلع شوند، می‎فهمند که انسان می‎تواند این قبیل فحشا و کار زشت را مرتکب شود و آنها هم پیروی می‎کنند.

مردم در رابطه با اعمال پست و زشت دیگران دو دسته اند: یک دسته آنهایی هستند که از دیگران در انجام کار زشت پیروی می‎کنند، و دسته دیگر آنهایی هستند که عمل زشت او را در جامعه افشا می‎کنند و به زبان می‎آورند و او را شماتت می‎کنند به انگیزه این که آبروی او را ببرند؛ البته اگر کسی به انگیزه نهی از منکر عمل زشت کسی را برای او بازگو کند و او را متوجه کار زشتش کند تا دیگر سراغ کار زشت نرود این خود یکی از مراتب نهی از منکر است، اما اگر به انگیزه شماتت و تمسخر باشد این خود لئامت و پستی است.

حضرت در اینجا مسلمانی را که به پستی آلوده نشده تا آن که سر زبانها بیفتد و مورد شماتت مردم قرار گیرد و یا الگوی پست فطرتان قرار گیرد، بلکه آدمی باشد روی خط حق که فقط خدا را اطاعت می‎کند، به قمارباز پیروزمند تشبیه کرده و می‎فرماید:

"کان کالفالج الیاسر الذی ینتظر أول فوزة من قداحه توجب له المغنم، و یرفع بها عنه المغرم"

(این شخص مثل پیروزمند در قمار است که منتظر اول برد و پیروزی است از چوبهای قمارش، پیروزی ای که موجب می‎شود برای او غنیمت را، و برطرف می‎شود به وسیله این پیروزی از او غرامت.)

"فالج" یعنی پیروزمند و رستگار؛ "یاسر" یعنی قمارباز، قماربازی را عرب