صفحه ۳۷۶

پذیرش تقدیر الهی تواءم با عمل صالح

در حدیثی داریم که بعضی از بندگان صلاحشان در فقر است؛ و خدا می‎فرماید: اگر اینها را غنی کنم فاسدشان کرده ام، و بعضی صلاحشان در غناست که اگر فقیرشان کنم فاسدشان کرده ام. بعضی مصلحتشان در صحت است و بعضی در مرض؛ امور روی مصالح و مفاسد است، البته نه این که امور علل ندارند، علل طبیعی دارند ولی در عین حال مسبب الاسباب خداست و مصالح و مفاسد اشخاص منظور است.

انسان در زندگی باید مواجه با فقر و گرفتاری و مصیبت بشود، باید داغ اولاد ببیند، زندان و پست و بلندی را ببیند تا ساخته شود، خلقت ما برای این است که آزمایش شویم و ساخته شویم، آیه قرآن می‎فرماید: (الذی خلق الموت و الحیوة لیبلوکم أیکم أحسن عملا)سوره ملک، آیه 2 خدایی که مرگ و زندگی را خلق کرده برای این که آزمایش کند کدام یک از شما بهترین عمل را انجام می‎دهید.

در حدیث آمده است که خدا نمی فرماید کدام یک از شما بیشتر کار می‎کنید، بلکه می‎فرماید: کدام بهتر کار می‎کنید.اصول کافی، ج 2، ص 16؛ و بحارالانوار، ج 67، ص 230، حدیث 6 بهترین کارها همان خلوص و نیت پاک است، اگر انسان در حال گرفتاری برای رضای خدا فعالیت داشته باشد، حتی اگر فعالیت اقتصادی هم باشد و بخواهد به تولید کشور کمک کند، آن بزرگترین عبادت است. اگر انسان صدمه می‎خورد به حساب خدا بگذارد، زندان می‎رود به حساب خدا بگذارد، فقر و بدبختی پیدا می‎کند به حساب خدا بگذارد، از میدان در نرود، صبر و استقامت داشته باشد، این جنگ و ستیزها و این صحنه ها همه کلاس است برای افراد، افراد در آن ساخته می‎شوند.

ناوبری کتاب