پذیرش تقدیر الهی تواءم با عمل صالح
در حدیثی داریم که بعضی از بندگان صلاحشان در فقر است؛ و خدا میفرماید: اگر اینها را غنی کنم فاسدشان کرده ام، و بعضی صلاحشان در غناست که اگر فقیرشان کنم فاسدشان کرده ام. بعضی مصلحتشان در صحت است و بعضی در مرض؛ امور روی مصالح و مفاسد است، البته نه این که امور علل ندارند، علل طبیعی دارند ولی در عین حال مسبب الاسباب خداست و مصالح و مفاسد اشخاص منظور است.
انسان در زندگی باید مواجه با فقر و گرفتاری و مصیبت بشود، باید داغ اولاد ببیند، زندان و پست و بلندی را ببیند تا ساخته شود، خلقت ما برای این است که آزمایش شویم و ساخته شویم، آیه قرآن میفرماید: (الذی خلق الموت و الحیوة لیبلوکم أیکم أحسن عملا)سوره ملک، آیه 2 خدایی که مرگ و زندگی را خلق کرده برای این که آزمایش کند کدام یک از شما بهترین عمل را انجام میدهید.
در حدیث آمده است که خدا نمی فرماید کدام یک از شما بیشتر کار میکنید، بلکه میفرماید: کدام بهتر کار میکنید.اصول کافی، ج 2، ص 16؛ و بحارالانوار، ج 67، ص 230، حدیث 6 بهترین کارها همان خلوص و نیت پاک است، اگر انسان در حال گرفتاری برای رضای خدا فعالیت داشته باشد، حتی اگر فعالیت اقتصادی هم باشد و بخواهد به تولید کشور کمک کند، آن بزرگترین عبادت است. اگر انسان صدمه میخورد به حساب خدا بگذارد، زندان میرود به حساب خدا بگذارد، فقر و بدبختی پیدا میکند به حساب خدا بگذارد، از میدان در نرود، صبر و استقامت داشته باشد، این جنگ و ستیزها و این صحنه ها همه کلاس است برای افراد، افراد در آن ساخته میشوند.