آیت‌الله منتظری

خطبه 23 (درس 68)

"فان المرء المسلم ما لم یغش دناءة تظهر فیخشع لها اذا ذکرت، و تغری بها لئام الناس، کان کالفالج الیاسر الذی ینتظر أول فوزة من قداحه توجب له المغنم، و یرفع بها عنه المغرم، و کذلک المرء المسلم البرئ من الخیانة ینتظر من الله احدی الحسنیین؛ اما داعی الله فما عندالله خیر له، و اما رزق الله فاذا هو ذو أهل و مال، و معه دینه و حسبه، ان المال و البنین حرث الدنیا، و العمل الصالح حرث الاخرة ، و قد یجمعهما الله لاقوام، فاحذروا من الله ما حذرکم من نفسه، و اخشوه خشیة لیست بتعذیر، و اعملوا فی غیر ریاء و لا سمعة ؛ فانه من یعمل لغیر الله یکله الله لمن عمل له. نسأل الله منازل الشهداء، و معایشة السعداء، و مرافقة الانبیاء"

موضوع بحث ما درسهایی از نهج البلاغه بود، خطبه بیست و سوم مطرح بود، عرض کردیم در زمان حضرت امیرالمؤمنین (ع) افرادی بوده اند از اطرافیان آن حضرت که اعتراض می‎کرده اند چرا خدا به فلان کس پول داده ؟! چرا فلانی خانه دارد؟! چرا فلانی باغ دارد؟! چرا فلانی اولادش زیاد است ؟! از این گونه اعتراضها، حضرت در مقابل این افراد می‎فرماید: امور از طرف خداوند تقدیر و نازل می‎شود.