(بنابراین اگر یکی از شما برای برادر دینی خود زیادتی در اهل یا مال یا جسم دید برای او فتنه نباشد.)
"غفیرة" یعنی زیادی، و در بعضی از نسخه ها هم دارد "عفوا"مرحوم سید رضی آخر خطبه و به تبع آن بیشتر شارحان نهج البلاغه این مطلب را نقل کرده اند. یعنی مال زیاد یا مال خیلی خوب. در قرآن آمده است: (یسئلونک ماذا ینفقون قل العفو)سوره بقره، آیه 219 ای پیامبر از تو سؤال میکنند که چه چیز را انفاق کنند، بگو مال زیاد یا خوبهایی از مالتان را. "لاتکونن" ممکن است ضمیرش به "غفیرة" برگردد، یعنی آن زیادی برای شما فتنه نباشد، و ممکن هم هست به "رؤیت" برگردد، یعنی دیدن شما برای شما فتنه نباشد.
حضرت علی (ع) میفرماید: اگر دیدید که خداوند به کسی فرزندان زیادی داده است یا مالش زیاد است خودش هم آدم قوی و نیرومندی است، زمین های زیادی را کشت میکند، توان اداره یک کارخانه را دارد و درآمدش زیاد است، این زیادی مال او و این توان و قدرت، از برای شما فتنه نباشد، حسود نشوید، نگویید چرا او دارد باید کاری کنیم که دیگر نتواند درآمدی پیدا کند، اگر از راه حلال است بگذار باشد، تولید میکند، به نفع جامعه است، تولیدات او در این کشور مصرف میشود، و اگر خدمتی میکند همه مردم از خدمات او بهره مند میشوند.
در حقیقت حضرت علی (ع) میخواهد نهی کند از آن تنگ نظری ای که در بعضی از ماها هم هست، که میگوییم چرا باید عده ای پولدار و ثروتمند شوند؟! اگر پول و ثروت از راه مشروع و حلال باشد چه مانعی دارد؟ اگر ثروت از راه ظلم و احتکار نباشد و در اختیار افراد عادل و متدین و خیرخواه باشد چه مانعی دارد؟ آیا اگر کمک مردم نبود دولت میتوانست بیش از دو میلیون جنگ زده را اداره کند؟ آیا