آیت‌الله منتظری

مصلحت اسلام و مسلمین در کار باشد برای از بین بردن فتنه چهار هزار نفر را می‎کشد.

"و من العجب بعثهم الی أن أبرز للطعان ! و أن أصبر للجلاد!"

(از عجایب است فرستادن آنها نزد من که برای جنگیدن با نیزه آماده باش ! و برای جنگ با شمشیر صبر کن !)

"طعان" از "طعن" است به معنای زدن با نیزه، کنایه از جنگیدن است. "جلاد" مصدر باب مفاعله است، چون شمشیر را به پوست همدیگر می‎زنند به این اعتبار جنگ با شمشیر را "جلاد" می‎گویند. آنها کسی را نزد حضرت علی فرستادند که اگر قاتلین عثمان را تحویل ندهی آماده باش برای جنگ، چه کسی را از جنگ می‎ترسانید؟! علی (ع) در همه جنگهای زمان پیغمبر بوده - تنها به امر پیامبر برای انجام مأموریت مهمتری در جنگ تبوک شرکت نداشت - و بیش از همه شجاعت داشته و ترس نداشته است، اصلا در منطق علی ترس نبوده است، حال اینها به تصور خود می‎خواهند علی را از جنگ بترسانند! لذا حضرت تهدید آنها را عجیب می‎داند.

"هبلتهم الهبول !"

(مادر به عزایشان بنشیند!)

"هبول" یعنی زن بچه مرده.

حضرت می‎خواهد بفرماید: زندگی دیگر به نفع اینها نیست و دیگر وقت مرگ و مردن اینهاست که به طرف شیطان می‎روند.

"لقد کنت و ما أهدد بالحرب، و لا أرهب بالضرب"

(من این گونه بوده ام که به جنگ تهدید نمی شدم، و به کشته شدن ترسانده نمی شدم.)

"و" در "و ما اهدد" زائده است، بعضی هم گفته اند بعید نیست واو حالیه باشد. حضرت علی هیچ وقت به جنگ تهدید نمی شد، زیرا همه می‎دانستند که