صفحه ۳۴۰

توصیه می‎کنم که تا می‎توانید از موقعیت و مال خودتان به نفع اسلام و ملت استفاده کنید، ببینید کمبود مردم در چیست، اگر به مدرسه یا بیمارستان یا دانشگاه و هر چیز دیگر احتیاج دارند کمک کنید، امروز کشور اسلامی ایران به سرمایه هایی نیاز دارد که از شر ابرقدرتهای شرق و غرب نجات پیدا کند، از مال و ثروت خود به نفع ملت استفاده کنید، که بهره واقعی از مال دنیا در همین است. خداوند در قرآن خطاب به قارون می‎فرماید: (و لا تنس نصیبک من الدنیا)سوره قصص، آیه 77 بهره خودت را از دنیا فراموش مکن؛ خداوند نمی خواهد بفرماید در خوراک و پوشاک از مال خود استفاده کند، او این کار را می‎کرد، بلکه می‎خواهد بفرماید: بهره تو همان چیزی است که برای آخرت می‎فرستی.

برگ سبزی به گور خویش فرست ____ کس نیارد ز پس تو پیش فرست

خداوند می‎فرماید: (و ما تقدموا لانفسکم من خیر تجدوه عند الله)سوره بقره، آیه 110 آنچه را پیش می‎فرستید برای خودتان از خیرات آن را در نزد خدا می‎یابید.

هرچه مالت را به مصرف مدرسه و بیمارستان و برطرف کردن کمبودهای جامعه برسانی برای تو می‎ماند، اگر کمک کردی و پسر و دختر نیازمندی را زن و شوهر دادی اینها برای تو می‎ماند؛ اما اگر ثروت را روی هم انباشتی و از دنیا رفتی، در قیامت گرفتاری آن را داری و دیگران بهره آن را برده اند.

اگر انسان مال دنیا نداشته باشد نباید ناراحت باشد؛ در روایت است در ارتباط با فقر و غنا پیش حضرت امام صادق (ع) صحبت شد، حضرت فرمود: مثل شخص فقیر - به شرطی که ایمانش را نفروشد - و غنی، مثل دو کشتی است که یکی از آن دو کشتی خالی و کشتی دیگر پر از اجناس تجارتی باشد، وقتی به گمرک می‎رسند آن کشتی که پر است معطلی بسیار دارد تا اجناس آن مورد بررسی قرار گیرد و

ناوبری کتاب