میکند و راه را به سرعت طی میکند. موسیقی چیزی است که همه به آن علاقه دارند و در روحیه همه حتی در حیوانات اثر میکند.
در حقیقت حضرت میفرماید: ما یک غایت و هدفی داریم که ما را به طرف خودش میکشد، و ساعتی که ما را به طرف مرگ میراند؛ منظور از ساعت ساعات عمر است و این بهترین معنایی است که اینجا برای ساعت کرده اند، این در صورتی است که مراد از غایت مرگ یا قیامت باشد.
گرچه ساعات شبانه روز پشت سر ما نیست اما با ماست، زمان چیز جدایی از ما نیست. مرحوم صدرالمتألهین در اسفار میگوید:- موجودات مادی دو سنخ بعد دارند، بعد مکانی و بعد زمانی؛ بعد مکانی که همین طول و عرض و عمق باشد و به آن کم ذاتی میگویند، این داخل وجود موجودات مادی است، بعد زمانی بعد چهارم موجودات مادی است، زمان نحوه وجودی موجودات مادی است، وجود موجودات مادی وجود تدرجی است، وجود تدرجی یعنی حرکت، و حرکت با زمان همدوش و هماهنگ است، زمان متراژ حرکت است، مثلا انسان غیر از آن که راه میرود ذاتش هم حرکت دارد، و مقدار حرکت اسمش زمان است. و بالاخره ماده و حرکت و زمان هماهنگ میباشند.
بنابراین ساعات شبانه روز جدای از ذات ما نیستند، در درون ذات ما میباشند. حضرت علی (ع) ساعات عمر را تشبیه به راننده شتری کرده که از پشت سر شتر را میراند و برای او حدی میخواند تا شتر به سرعت حرکت کند؛ ساعات عمر هم گویا پشت سر ما قرار گرفته و ما را به جلو میرانند، و حوادثی را که این ساعات عمر برای ما پیش میآورند در حقیقت حدی است که به گوش ما میخوانند و باعث میشود که ما بیشتر حرکت کنیم.
و ممکن است بگوییم مراد از ساعت در اینجا ساعت مرگ باشد، و این