صد و بیست و چهار هزار پیغمبر، این همه کتابهای آسمانی، همه میگویند قیامت هست، حساب و کتاب هست، این همه ائمه و علما میگویند کوچکترین اعمال و اقوال و گفتار و کردار بازخواست دارد؛ اینها همه بینایی و گفتار و هدایت برای ماست.
قرآن میفرماید: (فمن یعمل مثقال ذرة خیرا یره، و من یعمل مثقال ذرة شرا یره)سوره زلزال، آیات 7 و 8 هر کس که به اندازه سنگینی یک ذره عمل خیری انجام دهد آن را میبیند، و اگر به اندازه سنگینی یک ذره عمل شری هم انجام دهد آن را میبیند؛ و در جای دیگر میفرماید: (ما یلفظ من قول الا لدیه رقیب عتید)سوره ق، آیه 18 انسان هیچ سخنی نمی گوید مگر این که برای ثبت و ضبط آن ملائکة الله مراقب و مهیا هستند.
انسان طبعا به احتمال خطر ترتیب اثر میدهد، اگر بگویند فلان مسیر خطرناک است، مثلا درنده ای در کمین است، از آن مسیر نمی رود هرچند هم بسیار عجله داشته باشد، خطر بزرگ پیش عقلا احتمالش هم منجز است؛ یعنی اگر با وجود احتمال کسی خودش را به خطر انداخت او را مذمت میکنند. این همه هشدار و گفتار و نصایح از طرف خدا و پیامبران و ائمه و علما در مورد قیامت و حساب و کتاب برای ما بیان شده، راه عقلائی آن است که لااقل احتمال درست بودنش را بدهیم، احتیاط کنیم و مطابق گفته آنان عمل کنیم.
حضرت علی مجسمه تقوی، علم و عدالت بهترین وسیله بینایی برای مردم بود، با این حال افرادی مثل اشعث بودند که آگاه نشدند و آن همه خیانت کردند.
توصیه ای به برادران پاسدار
در اینجا به برادران پاسدار و مأمورین توصیه میکنم که مواظب باشید توی گوش