و اما شرح خطبه بیستم:
"و من کلام له (ع): فانکم لو عاینتم ما قد عاین من مات منکم لجزعتم و وهلتم و سمعتم و أطعتم"
(و از فرمایشات آن حضرت است که فرمود: اگر مشاهده میکردید آنچه را مردگانتان مشاهده کردند جزع و فریاد میکردید و حق را شنیده و از آن پیروی میکردید.)
"عاین" از باب مفاعله و از ماده "عین" است، یعنی با چشم خود مشاهده میکردید.
مردن و مشاهده حقایق
حضرت مردم را متوجه مرگ و قیامت میکند، میفرماید: این که شما خودسری میکنید و از دستورات خداوند تخلف میکنید، برای این است که مرگ و عواقب مرگ را مشاهده نکرده اید. انسان تا در دنیاست غافل است، وقتی از دنیا رفت متنبه میشود "الناس نیام، اذا ماتوا انتبهوا"بحارالانوار، ج 4، ص 43؛ و ج 50، ص 134، چاپ بیروت مردم در خوابند، وقتی مردند بیدار میشوند؛ خداوند میفرماید: (فکشفنا عنک غطاءک فبصرک الیوم حدید)سوره ق، آیه 22 پرده را از روی چشم تو - چشم باطن - برداشتیم، چشم تو در این روز - روز قیامت - تیزبین است.
ما از آخرت خبر نداریم، وقتی آخرت را دیدیم حسرت میخوریم که چه کارهایی میتوانستیم به نفع آخرتمان انجام دهیم و انجام ندادیم، چه امکاناتی داشتیم و از آن استفاده نکردیم. خداوند در قرآن میفرماید:
(و لو تری اذ المجرمون ناکسوا رءوسهم عند ربهم ربنا ابصرنا و سمعنا فارجعنا